SAKİNDİM

Ilıman Rüzgar Vurdu Yüzüme
Rüzgarla Beraber Sarı Saçlarından KOpan
BUgday teni kokusu Vurmuştu yüzüme
Nefesi Deniz Kumsal Kokuyordu
Sonra Yeşil Gözlerinde Tek Damla Yaşa Şahit Oldu gözlerim
Üşümek üzere oldugumu hissetmiştim

Sakindim Sadece gözlerine bakabildim
Ne tek kelime çıktı dilimden
Ne de kafamı hareket edebildim
Ilıman rüzgar yerini ayrlık esintisine vermişti
Saat Ayrılığı hoşçakal geçiyordu
Sadece Göz Ucuyla bakabildim etrafa
Çiçek Satan Kadın bile pür dikkat bizi izliyordu
Kulaklarım Sağır Olmuştu Sanki
Hiç bir Kelimesini bile Dinleyemedim ayrılıgın
O kadar hızlı gelişti Herşey
İlk Andan Son Ana 5 Ay Geçmişti oysa
Ama Ayrılıgımız 2 Dakka Bile Sürmedi
Gitti Ama Sakindim

Sadece Sen kOnuşurken Birisi Geldi
Ansızın Beklemedigim Bir Anda Hancer Vurdu Sırtıma
Bu Acıttı Canımı

Gittin Ama Sakindim
Oldugum yerde mıh gibi kalmıştım
Bir buz tanesiydim Artık güneşin altında git gide eriyen
Bir Korkuluk Gibiydim Kuşlar bile dalga geçerken
Terk Edilmiş Bİ Adamdım En Önemlisi
Gittikçe Kısalan Bir Yaşam
Gittikçe Büyüyen Bir Acı Vardı Artık İçimde
Gidişin Öyle Sessiz Ve işte Öyle Sakindi.