Gülüşlerimin Tam Ortasına Düştü Yalnızlığım

Sonra, gülüşlerimin tam ortasına düştü yalnızlığım. Daha, mutlu olmayı bile sekerek öğrenmişken, mutsuzluğum tekleyerek geldi nefesimin sefasına. Kesik kesik çalan şarkılar, eksik kalan resimlerime kahraman oldu. Gözlerinin boncuğuna armağan ettiğim gülüşlerim, bin parçayla düştü yüzümden. Arta kalan, bana kalanlardı. Geriye, yarısı olmayan bir resim, yalnızlık avlusuna terk edilmiş masum bir çocuk kaldı.
Vicdanına sağlık…

Yasin Yoldaş