Yalnızlıktan ödüm kopuyor

Yaslı yüreğim
Kaybetmekten değil
Hiç bulamamış olmaktan
Anılar yok
Öpüşler…
Eksik değil
Anla beni
İçime bak, gör
Dokun yüreğime
Avucunun içine al
Sonra dön ve sor
Ah bizsiz geçmiş zaman!
Koca bir lanet bu
Kara…
Yalnızlık sıkıştırır varlığımızı
Sonunda biz olmaktan başka yol kalmaz
Sen yüzü hatırımda olmayan
Elini ver, karşılığında elimi al
Öp! Ki öpebileyim seni
Bul beni
Sarılmak gayet tabi
Ve fakat tüm bu sözlere rağmen seni bulamamak garip
Hiç bilmediğim birine duyduğum bu his elle tutulmaz
Gör beni, görünmez duygularımla