KALABİLSEM

Bitmeyen hülyaların
En tatlı seherinde
Akşamları bekleyen
Yollara dalabilsem

Ilık bir buse gibi
Geçer tatlı gözlerin
Çevrilse yavaş yavaş
Bakışsak derin derin

Bir ilham rüzgarıyla
Kalbimi serin serin
Sevda çimenlerinde
Uykuya dalabilsem

Bulutsuz göklerden,
Siyah ışıklar saçan
Bir hakikat olup,
Biraz hayalden kaçan

Gönül kapılarını,
Anahtarsız açan
Yâr elâ gözlerinle,
Baş başa kalabilsem

İçten içe yanarım
Hep adını anarım
Ben sana tutulmuşum
Aşkın ile yanarım

Dur@k YİĞİT
Gönüllerin Ş@iri
KOC@ELİ