Sevdam

Sevdam içimde büyüttüğüm sessiz çığlık
Apansız inen gecede uluyan yalnız baykuşum
Sevdam körpecik yürekte sessiz ağlayan çocuk
Sevdam yalınayak düşlerden sırılsıklam uyanmış
Kan revan içinde biçare sana susamış

Sevdam dilimdeki sitemlerle adını ruhuna yazmış
Yalnızlığın kıyılarında, acılar eskitmiş
Sevdam uzak şehirlerde kimsesiz çocuk
Daha büyütemeden içinde açan sevgi çiçeklerini
Hüzünlü bir aşkın girdabında yok etmiş düşleri

Sevdam kederlerden söküp almış ruhunu
Düşlerden yaptığı köprüleri yıkıp
Boş hayallerden oyuncak bir uçutma yapmış
Salıvermiş evrenin ruhuna
Ve oracıkta teslim olmuş kaderin yazısına…

Sevdam sonbaharın yalnızlığında
Hoyrat rüzgarlara vermiş elini
İçindeki serzenişlerden son bir taç yapıp
Boş ruhunun duvarına asmış ve sessizce gidip senden
Asi bir mavide adınla yok olup sonsuzluğa akmış….

Gülşen Öncel/İzmir