Her aşk bir kente yenilir

Her aşk bir kente yenilir
Göndermediğin mektuplar sararır ceplerinde
”Gitme” diyecekken
Deprem olur kentinin bir yerlerinde
Konuşan sadece için olur
”Kal” der fısıltıyla
Duyan olmaz senden başka
Kent yıkık bir kentten ibarettir artık aklında
”O zaten yoktu” dersin
İnanmış gibi yaparsın yalanına
Biri susmayı seçer köşede
Çoğulların ve tezatlıkların yaşadığı bu kentte
Tekil yalnızlıklar büyütür içinde
Her aşk bir kente yenilir
Yıkık kent anıları öldürür
Kısa hayatlar uzun yaşanmışlıkları biriktirsede
Gücün yetmez, anıların ölüdür
Sonra kusar seni kent
Başka bir kentte
Başka bir hayata tutunursun
Birileri gözlerinden bilir yenilmişliğini
”Unut” der gözleriyle
Sonra o kentte yıkılır, kusar seni
Her aşk bir kente yeniktir.