Üçün Sevdası

Bu gece vurmalıyım kendimi
Evet…
Bu gece vurmalıyım kendimi tam üç yerimden
Yakmalıyım bu şehri de bu gece
Kendimle beraber yakmalıyım bu şehri de
Bir daha gün doğmamalı
Ve bir daha ışık yanmamalı bu şehirde
Benim gibi ağlayan
Benim gibi sevdiğinden ayrı kalan
Ve benim gibi unutulan olmamalı
Aslında hiçbir şey olmamalı
Beni yakan bu şehri, kendimle beraber yakmalıyım bu gece

Bu gece vurmalıyım kendimi tam üç yerimden
Yakmalıyım bu şehri de bu gece
Anılarımdan başlamalıyım
Sonra senden
Sonra cadde cadde sokak sokak yanmalı bu şehirde
Beni yakan bu şehir şimdi kendi yanmalı…

Bu gece vurmalıyım kendimi tam üç yerimden
İlk başta gözlerimden başlamalıyım
Sonra ayaklarıma sıkmalıyım
Aslında mecburum ayaklarımdan vurmaya
Gelmemeliyim yanına seni de vurmamalıyım
Çünkü sen ölmemelisin
Çünkü sen yaşamalısın.
Çünkü bu şehri yakarken içinde sende olmalısın..
Bu koca şehirle beraber sende yanmalısın…
Son olarak kalbime sıkmalıyım
Ama önce resmine son bir kez daha bakmalıyım
Ardından resmini de yakmalıyım
Ve sonra
Ve sonra kalbime de sıkmalıyım.

Bu gece vurmalıyım kendimi tam üç yerimden
O köşe de başlamalıyım kendimi vurmaya
Seni beklediğim o köşedeki ağacın altında vurmalıyım.

Ben öldükten sonra yanmalısınız sizde
Öldükten sonra yanması gereken üç şeyde
Bu koca şehir, sen ve üç yerinden vurulmuş cesedim…