Ayrılığın Ardından

Seni düşünmüyor değilim
Aklımdasın en gereksiz zamanlarda hatta
Geçen zaman unutturmuyor seni
Aksine geçtikçe günler anlıyorsun birşeyleri
Manasız bir gülüş,tebessümsün yüzümde
Ne gülüşe benziyorsun,ne de ağlamaya
Tuhaf zamanlarda giriyorsun içime
Sebepsiz fırtınasın yaz mevsimimde
İçimden çok sözler geçer sana dair
Gülüşünü özler,sesine hasret kalırım bazen
Birşeyler var bilmem farkında mısın?
Adam gibi ayrılmayı bile beceremedik
Bir şiir gibi yazdık ama sonunu getiremedik
Son bir söz kaldı şiire,bir tek kelime belki
Bulmaya çalışıyorum o sözü yokluğunda bile
Ne cesaretim var seninle olmaya ne de isteğim
Ben senin bildiğin beni yitirdim
Anlatılmaz bir duygu,bilinmez bir boşluk
Hissetmesem böyle olur mu bunca zamandan sonra
Söylemem gerekenler bunlar değil farkındayım
O kadar boş ki ben bile hayret ediyorum kendime
Konuşsam diyorum,arasam,bir mesaj belki
İçimden geçenleri bir bir saysam diyorum
Dinlersin eminim takmasan bile
İçin acır,üzülürsün belki
Yap diyorum,çekinme,utanma
Bir defa geliyoruz hayata
Sonra gerçekle yüzleşiyorum
Ve söylenecek tek bir kelime,söz bulamıyorum
Bunu anladığım günden beri
Vazgeçtim,düşünmüyorum
İstesem de olmuyor,boş geliyor
Yerine birisini koyamadığımdan değil
Seni sevdiğim gibi kimseyi sevmemeye yemin ettim
Sözümü tutuyorum
Artık seni düşünmüyorum.