Ben olmaktan,biz olmaya…(düşünce yazısı)

Benlik…İnsanın en hassas yanı bazende sağlıklı düşünememesine neden olan temel aktördür.Bazende uçuruma sürükleyen etmen.Hayatın her sahasında ben olmak ve başkasının dediklerini,icraatlerini vb. kulak ardı etmektir.Durum böyle olunca herşey biz olmaya odaklı olmalıyken ben merkezli hale gelmiştir.

Eskiye nazaran görünen o ki insanlar yalnızlaşıyor,yalnızlaştıkçada bencilleşiyor.Hayatı,yaşamı,dünyayı kendi çevresinde dönüyor sanmaktadır.Halbuki gözlerini açıp bir baksa durumu en iyi şekilde bizzat kendi gözleriyle görecektir.Aslında farkındayızda fakat görmek istememekteyiz.Derler ya gerçekler acıdır.Sanki bizlerde hoşnut gibiyiz bu durumdan.Bir başkasının ya da yakın çevremizin ne yaptığını nelere ihtiyaçları olduğunu basit bile olsa hal hatır sormayı kendimize zor kılıyoruz.Bir nevi çevreden soyutluyoruz kendimizi.Biz onlardan onlarda bizden bi haber durumda.Bu satırları yazarken ciğerimi ateşe atmışlar gibiyim cız sesleri kulaklarımda yankılanmakta.Önceden kahvehane geleneğimiz vardı bayılırdım.Dedemle birlikte gider büyüklerimin yanına otururdum.Hükümet yıkıp hükümet kurmada üstlerine yoktu.Tartışmalarında çocuklar gibi heyecanlanırlardı.Onların bu halini görünce ümitvar olurdum.Düşünen Türkiye’yi görmek harika bir duyguydu.Ama birde şimdi bakıyorum ki;ortaokul ve liseli çoçuklarla,pişti,batak,okey masaları arasında yok olan zamanı görüyorum.Onlarda düşünüyorlar tabiki ama rakibi nasıl yenebilirimi.Ramazanda birçok aileye iftara giderdik.Bir o kadarda gelen olurdu ama ağırlaması hiç zor gelmezdi.Aksine sevinç ve mutlulukla dolardı sinelerimiz.Bir de şimdi bakıyorum 3-5 yeri geçmez gittiğimiz misafirlikler.Artık zor geliyor gibi misafiri bir sıkıntı aracı olarak algılıyoruz.Oysa bir zamanlar misafire evin bereketi gözüyle bakılırdı.Sevinçler,mutluluklar bazı zaman hüzünler hep böyle birlikte yaşanırdı paylaşılırdı.Selamlaşmalar bile baştansağma.Hal hatır sormalarda.Neydi bizi değiştiren;geçim sıkıntısı mı yoksa çağa ayak uydurma safsatamız mı?Evet geçim sıkıntısı dersek o eskidende vardı hemde şimdikine nazaran daha fazla.Daha yeni çıkmadı yani bu melet.Yok ben lüks ve modern(güya) yaşayarak kapitalist düzene çanak tutarım bunun içinde sadece benim çıkarlarım,kazançlarım önceliklidir diyorsanız benlik çamuruna hakiki anlamda batmışız demektir.

Ve şimdi biz olma zamanıdır.Benliğin kör kuyusundan çıkmanın tam vaktidir.Çanakkale ruhuna,istiklal harbi ruhuna sahip olmanın bir ve bütün olmanın,acımızı,sevgimizi,mutluluğumuzu paylaşmanın tam sırasıdır.Birlik ve beraberliğimizden kuvvetin nasıl doğduğunu göstermenin birbirimizi gözetip el üstünde tutmanın çağıdır.Birbirimizi sevip sevilmenin…Velhasıl bu millet bunlara yabancı değildir.Genlerine yeni yüklenmemiştir bu güzellikler.Hep ümitvardım halada öyleyim.Bu millet birlik ve bütünlük içinde muhteşem bir çağa daha gebedir.Sonsuza dek biz olmak dileğiyle…

BEKİR ŞAHİN