Gidemezsin

kışın çırılçıplak sessizliği
anadan doğma uzaklığın bana
üşütür düşlerimi
girerim sözcüklerin koynuna

bir masalda, öyle bir sözcük
yedi cüceler içinde bir cüce
kendi başına varoluşu küçücük
yıllara sair kahraman, sevilince

malum ezberde masum ve aç kaldın
topraktaki buğdayın izi var dişinde
kadın susması kadar acı feryadın
kutsal bir tanrısızlığın peşinde

varsın yüzünde o tekerrür dalgalansın
ürkek, derin, kararsız denizlerinde
yanıtların sır olduğu bir ay(na) sın!
hiç gelmedin; gidemezsin de.

Taylan Ayhan