Kanatlarım…

kanatlarım,
kapalıyken yerindi…
yağmurlar gibi
yerin gücünü dinlerken…

kanatlarım,
açıkken göğündü…
bulutlar gibi
göğün derinliğini ölçerken…

kanatlarım,
süzülürken yüreğimindi…
yaşlarım gibi
içimin ateşini sararken…

kanatlarım,
benim eylemimdi…
kaderim gibi
günahlarımı tartarken…

Fikret Turhan-Yalova,
10.08.2014