Aşk Şiirleri

Senin sevdan benim kalbimi zorlayan El alamin diline düştük kalmadı duymayan Sokak köpekleri ve üç beş çakal arkamdan hırlayan Ya yalları bitmiş ya...

Kalbden kalbe yol var derler Aşk şarabın dan içerler Dolup taşıp mest olarak Kendilerinden geçerler Kara kışın soğuğunda Temmuz ayı sıcağında Etki etmezmiş havalar Cennette irem bağında O...

Hasret denizinden buhar olup yükseldin Yedi kat gökleri seyran eyledin Aşk ile şevk ile zerrecikler birleşti Rahmet olup ölü toprağa hayat getirdin Senin ile...

Yılların eskitemediği bir aşktı o Ama zamana yenik düşmüş Sade, dizlerinin bağı çözülmüş Yorgun bir aşktı Dün bizim mahallede gördüm onu, El salladım karşıdan karşıya Birden...

Küçücük ellerin, Doğallığınla, dudaklarınla Tenimde sıcacık nefesinle Zaman zaman incittiğim gururunla Tüm varlığınla benimsin... Kızdığında bile, Bilirim Gözlerimden kaçırdığın gözlerinle Acılarında sevincinle kederinle Bu dünyada Ve gelecekte Son nefesinde bile Sen.. Eşim sevdiceğim Biriciğim Tüm varlığınla...

Buzdan bir evimiz olsun seninle Gel el ele verelim girelim altına Hiç bir şey istemeyiz boyun boyuma huyun huyuma Eller girsin istedikleri kadar...

Ayrılığın da bir şanı olmalı. Sırra kadem basıp, gitmez sevenler. Bülbülü susunca, gül de solmalı. Sevdiğine zulüm etmez sevenler. Suları çekilen dereler bile, Yatağına dönüp,...

Yakamazsın söndü aşkın ateşi Bir avuç külü, kaldı geriye Doğmuyor gözlerime umut güneşi Dönemem dönülmez senli maziye.. Bir liseli gibi bekledim seni Tutmak için sıcacık...

Yıldızlar ışıldar geceye Hasretin saplanır yüreğime Ellerimden kayıp gider ömrüm Zemheri günler gecelere gebe Köpürür hırçınlaşır Karadeniz İçimi döker kumsala ayın şavkında Martı çığlıklarından sesim duyulmaz Bomboş...

Ağlama yürek yaralım, Ezelden bahtı karalım. Gün doğmadan neler doğar, Hele sabaha varalım. Yolları yalnız yürüme. Dert üstüne dert bürüme. Sohbet hüznünü kovalar. Hüznü gönlüne kürüme. Nice yollar...

bir asır geçti görmeyeli tazelendi görünce gönlüm saçlarında rüzgarın kehribar havası kekik kokuyor yeşil dağların bastıkça hışırtı çıkarır canım uçlarında tutuklu yaprakların ah sen görmedikçe artıyor hasretim bir...

Keşke açılmasaydı, kapattığım o kapı. Mütebessim yüzünde, duruyordu baharım. Zindanda unuturdu; Yusuf, Züleyha’yı... Keşke yedi yıl daha “unutulmuş” kalsaydım. Keşke gelmeseydin… Beni keder kuyusundan, “gam”...

Sen ve ben, Evet, Sadece sen ve ben olmalıydık, Issız koylarda, Köpük köpük bembeyaz Dalgalarda... Yelken açıp, yol almalıydık Issız adalara, Öpücükler yollamalıydık, Uçuşan martılara... Sonra bir koyda, Akşamı beklemeliydik. Kızıla susamış...

Sokakları parselleyen yasemen, En baygın sen mi kokarsın hep? Sen mi kovalarsın en bıçkın rüzgârları, En hınzır yaprağınla? En eril Tanrı, en dişil kentinde...

Samanyoluna sevdalanmıştı bu gece yüreğimiz Hani... çoban yıldızına şiirler yazıp götürecektik Tüm gökyüzüne ne sözler vermiştik ikimiz Kalplere sıcacık yıldızlardan kolyeler örecektik. Hani...kuzey rüzgarlarını...

Çehresi dünyada ay gibi parlar, Özde nur doludur yüzümüz bizim. Aşkla sevgi yüreğimizden harlar, Sevda kaynağıdır özümüz bizim. Sevda ile gönüllere bakarız, Pınar olur yüreklere...

sevgilim.. serin bir ağustos gecesinde.. senden öncesi ile demlediğim çayımı.. senin huzurunla.. içerken iki kişilik... halimi düşünebiliyormusun.. demlemeyi beklemeden.. ard arda içilen çaylara.. sigarayı ortak yaparak.. saklanmak geçmişimden.. düşünmek.. yokluğunu.. olmama ihtimalini.. sensiz...

Sen gidince aşk biter sandın Aldandın Sevgi ağacı kurur sandın Aldandın Aşk ağacı yeniden filizlenir Büyür büyür çınar olur Sensiz de günler geçer Aşk acısı gün gelir...