Ayrılık Şiirleri

Ardında bırakıyor olmak alıştıklarını, vazgeçtiklerini, vazgeçmek zorunda olduklarını… Bilinmeyene gidilir hep. Ne kadar bilirsen bil yolunu, Neyle karşılaşacağını bilemezsin yine...

SEN BANA GÜLERKEN şimdi uyumaya gidiyorum şunu bil rüyamda sen olmayacaksın zaten hayatımı mahvettin zalim hayatımda değil hayalimde bile kalmayacaksın.....

Hep böyle kalma, Siyah da beyaz da solgun aslında... Bir gün duvarlara bakıp veda edeceksin, Yalnızlığın işte o zaman saplayacak...

Bir rüzgar eser Karanlığa doğru. Ben Koşarım. Ölüm Koşar. Güneş batar Sessizce. Hadi git Ölüm durma kapı ardında. Belki Bir...

Gitti o aradığım şey Bir iz bıraktı gitti Belki bir ömür arayacak Bir giz bıraktı gitti Çok zaman ardınca bakar...

Her sabah başlayıp,her akşam biten, Böyle sevdalara sevda demem ben. Varsın böyle bitsin,nasıl istersen, Zor olsa da seni sildim gönlümden....

Daldan nehre yaprak gibi düşüştür ayrılık, Bilinmeden bilinmeyene göçüştür ayrılık. Hanki şelalenin sarp uçurumundan, Bir gidabın kucağına düşüştür ayrılık. Kaç...

ANSIZIN ÇIKTIN KARŞIMA NERDEN GELDİĞİNİ ANLAMADAN BİR ANDA AŞIK OLDUM SANA SENDEN BAŞKA KİMSEYİ DÜŞÜNEMEZ SENDEN BAŞKASINA DEĞER VERMEZ OLDUM ÖYLE AŞIK ETMİŞTİN Kİ BENİ...

Bir film tadında yaşarken hatırla beni demiştin Son veda edişinde İzlerken selvi boylum al yazmalımı bakışırdık Gözlerimizde yaşlar düğümlenirdi kelimeler...

Gözlerim sel sağnak dinermi yalnızlığımın acısı bilmem Ama ben hala sensizliğin iç çekişlerindeyim Anlaşılan bana yine yol göründü Ömrüm geçecekmiş sensiz gurbet akşamlarında Gidiyorum...

Ayırlacağım senden, Seni sevdiğime rağmen Biliyorum zor bir karar. Bendeki seni nasıl saklıyabileceğim? Belki gidişimle hatıralar siler, Bu büyük aşkın...

Nereye sığarım artık bilemem Ağladım bin kere gayrı gülemem Yanağım ıslanmış tutup silemem Sellere karışıp akar giderim Geceler karanlık sessiz...

İşte geldi sonbahar Yâr ayrılık mevsimi, Sarardım yaprak gibi Duymuyorsun sesimi. Şimdi koparım daldan, Düşerim ağaçlardan. Ayrılmak zordur yârdan, Bilmiyorsun...

Bazen gitmek gerekiyor! cesareti sırtımıza alıp, herşeyi yitirmek pahasına..... Ben hep gidendim... başka bir kalbe, acıya, başka bir şehre, yalnızlığa,...

Dönüşü olmayan Zaman gibi Durmadın gittin Dönmedin bir daha Sen gittin Hasretin kaldı bende Gülmüyor yüzüm Yüreğim suskun Anladım ki...

yanılgımıdır yanmakmıdır bilinmez bildiğim sensizliğe denkliği zamanın zamanki öylesine yorgun zamanki dipsiz kuyularca durgun tutsak özlemine bırakıp giderken.. Muazzez Karaduman

Git Artık... Ben senden hiç gitmedim sevgili. Tüm gitmelerim sanaydı, seninleydi. Oysa, çok değildi senden isteğim. Keşke, benim sana geldiğim gibi bana gelseydin. Dedim ya; Ben...

Gidince, Gözlerin çok arar beni Yokluğum, tuzu eksik yemek olur, Tadsızlık olur damaklarında Bozulur ağız tadın. Mecnuna çıkar adın Göğe çıkar feryadın Gönlün her daim kabarır durur Dalga...