Ayrılık Şiirleri

Sen Gİtmişken Başkasına... Sen siyah ol ben beyaz ya da dur tam tersi öf o da olmaz unut gitsin sen,sen diyorsun...

senin adini bu aksam son kez aniyorum senin icin duygularimi son kez dile getiriyorum... kucuk bir cocuk gibiydin hep yaramazdin dusuncesiz, umursamazdin belki...

Demek gidiyorsun ha Öyle olsun ''hadi'' git Daha geçmeden vakit Yüreğimi yakmadan arkana bakmadan git Git ki, gülen gözlerime mana kalmasın Git ki doğmasın bahtımda...

BEN YOKTUM ZATEN  HIC BIRZAMAN SENIN ICIN, KARSILIKSIZ BIRSEVGIYDI BENIM  YASADIGIM, UNUTULMAZDI BENIM ICIN, BEN YOKTUM SENIN ICIN, AMA BILKI ARTIK SENDE YOKSUN BENIM...

$arkılar b!z! anlatmasın kalpler!m!z b!r daha b!r arada atmasın yolun sonuna gelm!$ken gozler!m!z b!r daha bakı$masın...   Bo$ver gecm!$te kalsin anilarımız sen !ster ya$anmı$ say bu...

Sakın durma,devam et gitmeye Eğer durursan vazgeçemeyebilirim acılarından Ayak izlerini takip etmekten vazgeçemeyebilirim Nefes almanla bile aşık olurum sana yeniden Nefes alma,devam et gitmeye. Sadece...

Postacı sonunda mektubu getirdi Mektubun sıfatı'beklenen'di İçindeki harfler,kelimeler Hepsi dudak büken şeylerdi Mektup ıslanmaya başladı Gökyüzüne baktım,yağan yağmur değildi Bulut sanki uyur gibiydi Elim gözüme gitti,farkettim Ağlayan...

Yollara bakıp hatırladığın Benim İstanbul Sokaklarından alıp başını Ta uzaklara dalan benim Kuruyan ağaçlarının arasında Solan çiçeklerinin arasında Çürüyen benim Beni bulamazsın Dipsiz kuyularında Ne bağırabilirim Avazım çıktığı kadar Ne...

Bana yol göründü yine gurbete Yarena yoldaşa eşe elveda Gayret bizden takdir Hakkın elbette İçilen su sıcak aşa elveda Ozanların sazı elde olmalı Hoş sohbet kelamı...

Ezip geçilen bedenler yanar yar özlemine. Ertesi karanlık gidişlerle bezeli, sevdalı gözler yaş dolu kalakalır! Anlamayan bir yüreğe yalvarırcası susan...

Unutmasın dedim, yaşatsın elinde taşıdığı, bana ait olan parçada benliğimi.. Canı sıkılınca kanatsın, kanadıkça yaramı sarsın istedim.. ... Hiçbir zaman bana ait...

Sanki tanımayan yabancı gibi Vedasız gitmiştin kırgınım sana Sözünde durmayan yalancı gibi Vedasız gitmiştin kırgınım sana Kime darıldın da kime kütsünde Fırtınalı yeller gibi etsinde Karanlık...

Yüreğime yara açtın derinden Bir hasarlı bağrım ve sinem kaldı Sen giderken söktün aldın yerinden Ruhumu götürdün bir tenim kaldı Yuvarlayıp attın uçurum yere Boğum...

sen giderken... okyanuslar yağmur oldu, aktı gözlerimden, akan yaşlar aldı götürdü kalıntılarını şehrimden, bilmem kaç şiddetinde depremler oldu, koskoca bir dünya kaydı gitti ayaklarımın altından, gün...

Bekleme! Hiç bir durakta inmeyeceğim. İlk defa sana geliyor, ilk defa senden gidiyormuş gibiyim. Eflatun bir şehirde yok olurken ellerim, Doğru seçilmemiş sözcükler öldürürken...

Akşam olur hüzün çöker Kelimeler kifayetsiz, cümleler hep keder İnsanoğluyuz aldanırız Vaktiyle gelip geçer Yarası kalır sadece karalar karası   Dün yine seni düşündüm Yine sen vardın...

Yine gidiyorsun değimli Uzaklara, beni yalnız bırakıp Git sana dur diyemem Her şey senin elin de nede olsa Ben ne desem sen anlamayacaksın...

Giden sevdiğim Hiç bilmediğim tenine Benim için bir kereliğine Benim kokumla sarıl kendine Dokunsun kor dudaklarım gül bahçelerime Solusun kokunu buram buram ciğerlerine Hiç tanışmadığım ellerinle Sarılsın...