Ayrılık Şiirleri

Kimseler bilmedi her dolmalık biber gördüğümde aklıma geldiğini, İki yaz önce “evleniyorum”undan sonra, dolma yapamadığımı da kimse bilmedi! Ve “neden”...

savrulduk rüzgarla nerelere yıldızları biçtim bu gece sevdanın bu bitmez çöllerinde arşa yükseldim gözlerinde ayrılık ne kadar karanlık ayrılık sana...

Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir. Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk, Erken içeceğimiz bir ilaç gibi. Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk. Bu saatte gözyaşları,...

Kader yine vurdu bana sarmanı Zalım felek vermez oldu amanı ? Sıyırsın şu dağlar gayri dumanı Bu dağlara bahar var’ise gelsin ,,,,,Ayrılık insana böyle’mi...

Tatlı Bir merhabayla başlamıştı oysa herşey. İçten samimi ve o titrek duygunun tam ortasında, Bir gemi kalktı gönlümün deryasından, Boğuşurken...

Dinlediğim şarkıda seni bulurum Daldığım uykuda seni görürüm Sen olmasan ben bir ölüyüm Ayrılık deme bana sevdiğim Gitmek çok kolay...

Davul zurna çalıyorum düğünsüz evde Herkes kümesinde duyan yok sesimi Bağırıp çağırıyorum gurbet köşelerinde Tıkanmış kulaklar duyan yok sesimi Neye...

Geceye yumdum gözlerimi, Karanlıkta bıraktın bütün acı dolu izlerimi, Geceye yumdum gözlerimi, Sahipsizdi benim sevgim, Ve çaresizdim geceleri. Hasretin bana...

Yine bir laf duydum,kırıldı belim, Acı sözler deme,sana küserim, Şiir yazmaya da,tutmadı elim, Tipi misaliyim,çok sert eserim. Sensiz tadı yoktur,evi...

Dur, açma sakın kapıyı, Kimsin? Nedir bu münasebet, Nereden bulursunuz bu cesareti! Ben meşgulken kederlerimle, Avuturken gözyaşlarımı, Kastınız nedir bize?...

Hislerim aşikârdı ama görmezden geldin Bakar kör olsan bile ben seni seviyordum Acı sözlerin ile kalbimi vurup deldin Ecelim olsan...

Sana Elveda Dedim, Soğuk ve İnsaf Bilmez Bir Eylül Sabahında, Yağmur Yağarken İnce İnce, Islanırken Gönlümün Başkentinin Sokakları, Tüterken...

Öfkeni dindir, küserek gitme Bağları bir bir keserek gitme Hazın yel gibi eserek gitme Yolda fırtına yakalar seni Bulutlar gibi...

Hoşçakal sevgilim Yaşayamadıklarıma sayılsın yaşadıklarım... Gözümde donmuş yaş damlası Gelişinle çözülsün yavaş yavaş sonbahar bitti kış geldi Doğa yeniden ölü...

Bu nasıl ayrılık yanıyor içim Allahım yaşamak istemiyorum Bir günde ne oldum ağardı saçım Allahım yaşamak istemiyorum. Kalbimde açıldı derin...

Ne söylesen artık çok geç Sen sözümde duramadın Aşkımıza nokta koyup Ayrılığı onayladın Beklemezdim bunu senden Nasıl bitti bitmez denen Benim sana yokken şüphem Aşkımızı yalanladın Umut olur...

Senden Vazgeçtim, Ve Hatıralarından da, Artık Yerin Yok Kalbimde, Gelmiyor Gözüme Artık Hayalin Bile, Sen Değilmiydin Düşüren Beni Dile, Aklıma da Gelmiyorsun Artık, Zor Oldu Belki...

Gitmeli geceden bir çekirdek düşerse kalbinin üstüne ışıklar sönüverirse gözlerinde terk ederse hayat yaşamın en güzel yerinde unutmamalı insan o gün bile çıkarmalı kalbini yaşasın diye vermeli ruhunu şah damarından...