Genel Şiirler

Sürünenin zaten bellidir huyu; Yürüyen yılandan uzak dur uzak. Kokutur; havayı, toprağı, suyu, Münafık olandan uzak dur uzak. Faydasız ağacın kökü tez kurur, Her gören...

Şu kalbimi minik parçalara kırsam... Acımasın ve atmasın. Hep mutluluk isteyen ruhumu Alıp paramparça yırtsam... Sızlamasın. Daha güçlü olmak için Gözyaşlarımı bitirsem... Şu saçma hayallerimi Acımasızca tekmelesem. Ve inandığım...

Hesabı kapatmadan, açma gönül yarası, Sevmenin derdi büyük, çiledir hep darası! Ne günah kalsın ne de, sevabı ölesiye, Yalnız gecelerimde, yaşansın hatırası.. Deli gönül...

Dilimde bitmek bilmeyen bir dua Sessiz bir haykırış sessiz yalvarış Uğruna göze aldıklarım hepsi yalanmış Gülüşün susuşun hepsi bir oyunmuş Hiç usanmadan bıkmadan yorulmadan Yolun...

Ömrüm erdi sonbahara, Açma n'olur gonca gülüm. Kalacaksın mihricana, Açma n'olur gonca gülüm. Aldın aklım,deleyledin, Mecnun'dan beter eyledin. İlkbaharda neredeydin, Açma n'olur gonca gülüm. Etrafını sarmışlar oy, Dallarını kırmışlar...

Buz tutar ellerim Salkımlarım damlalarını düşürünceye titrer Çok korktuğumda Duruşları sevmeseydim giderdim Belki duruşları sevdiğimden değil de Gitmeyi beceremediğimdendir kederim Tılsımını geri verseydim sevgimin Şimdi kapalı bir...

benı sesizliğime bırakın kımseler dokunmasın bene benım benliğim kaybolmus benliğimi aramaya idiyorum bırakın kımseler dokunmasın bana kimseler  bilmiyor yaramın melhemını ben ölüme gidiorum benım benliği yok...

“Hayat her şeye rağmen güzeldir” Bulanık olmayan dudaklarından dökülen yalan sözcüklerdir. “Yine de yaşamaya değer hayat” Dert görmemişlerin uydurduğu nakarat Yalan bu şarkı sakın...

Mısralar terkedilmiş,yalnız kalmış kalem ile kağıt, Dillerinde sevdalarında kalma bir ağıt, Ezelden kalma bir dert, Neden üzülmüş bu şairler? Mısralarında acılarla süslenmiş her hece, Dert...

Sevgim cam donatı bilezik, Ellerinde okşarken kırma, beni… Sesini uçurum kıyılarında , Tane , tane toplamıştım Acılara tutma beni… Sümer toprakları kadar uçsuz bucaksız, Kibele kadar...

Hadi gir cümlelerime Ayaklandır tüm kelimelerimi Seni taşıyan kambur harflerin alnından vur. Gecenin tüm karanlığını devir üzerime Şah damarlarımın sıcaklığını kes Buz tutsun bedenim. Gözlerinin kaldırımlarından...

geldiğin gece kar yağmıştı kentin üstüne gökyüzünden sorular düşüyordu hiç durmadan. nasıl da kalabalıktın sen; bütün kollarımla sarılıyordum da vücuduna, kapıda kalıyordu yine de...

Daha bir tomurcuksun , Hemen açılma kardeşim. İnsanoğlu acımasızdır Her söze kanma kardeşim.. Gülü görüp baharın geldiğini, Güneşi görüp gecenin bittiğini Yolun daha çokk uzun Sonuna geldim...

Ah ömrüm Kamburu yalnızlığımın Gözlerinin uzağı, ıssızlığı Sürgünüm daha kaç yüzyıl Oysa büyümüyor yaşım Çember çevrilen çağda kalmışım Ömrüm: şiiri ayrılığın Irmaklar kurur belki Şairler ölür Bir sen kalırsın...

Garipserim bazen geçip giden yılları Anlamsız gelir saatlerin vuruşları Kaybolup giden maziden kalanları Alırım sırtıma yüklenir giderim bir başıma Bunca zaman sonra yine ben...

Dinle küçüğüm Birgün birşeyler olacak Birşeyler kıpırdanacak O taze yüreğinde Duymadığın bilmediğin Anlamsız bir özlemle dolacaksın Bir özlem Bilmediğin ellerde görmediğin birine Bir özlem Ellerini tutmadığın Sıcaklığını tatmadığın birine Birgün küçüğüm Yanlızlık...

Aydnlığa dem vurur ecelsi karanlıklar Siyah beyaz öykülerde gizlidir Yaşamın mübarize edilmiş saf değerleri Tıpkı güneş gibi,ay gibi,gölgeler gibi Güneş olmasaydı şu uçsuz bucaksız...

Silinmişken gözümün önünden hatıralar Hatırlatmak isteyen herkesi.. Boş verdim.. Kulaklarımı aşinalığını kaybetmişken Geçmişten gelen seslere Seslerini duyurmaya çalışanlara Kapanmışken gönül kapılarım Tekrar açmaya çalışanlara Sükut isyanı bastırmışken Tekrar isyan...