Genel Şiirler

yaşamın çocuksu sevinçlerine koşuldu dolu dizgin vurgun yemiş bir düş sürçmesi benim ki arada bir olur dengemi kaybeder düşerim aldırma kalbim karışır üstüme gün...

Kapılar bir bir yüzüne kapandığında Bir başına yalnız biçare kaldığında Saçına lapa lapa karlar yağdığında Gözlerin uzaklara her daldığında Benden...

bu kaçıncı geçip gidişin sen dolu şehrimden benim artık aşka inancım kalmadı geldiğini gördüğüm an gittiğini bile fark edemiyorum aslında...

gözlerin ne kadar da yabancı bakıyor yaşadığımız ayrılıktan sonra bana umursamaz görünsem de çok koydu gidişin bana sen gittin gideli...

pencereleri perdelerle kapalı evleri görüyorum o perdelerin altından birbirini seven destek olan eşleri,sevdalı yürekleri düşünüyorum birde bana bakıyorum benim kimsem...

hemence.., aceleye gelince yanaklarda dönüştü pembeye... hemence.., aceleye gelince tutuştu sıkışan nefeslerde... hemence.., aceleye gelince kekeledi kaldı dillerde... hemence.., öyle...

aşk bir rüzgardı eser geçerdi... aşk bir kokuydu siner giderdi... estiren sendin sindiren sendin ah yârim ah... dedirten sendin... aşk...

kış, üşümüştü... öyle bir öksürdü ki içinden fışkıran her damlacık bir bahar gününe döndü... bahar, aldanmıştı.. öyle bir hapşırdı ki...

ateş olsam, gelip de benden büyüğüne kafa tutsam... ateş olsam, varıp da benden başkasını içime alsam... ateş olsam, durup da...

sarılmak isterdim sana kollarım yettiğince değil... yanımda olmasan da seni düşündükçe bir değil... binlerce kere... bilirdim, senle ben kalınca nefes...

denizlerdeydim... yavaş yavaş ağlarımı çekiyordum... mavi mavi gözlerin çıktı balıkların arasından şaşırıp kaldım öylece dona kaldım... ormanlardaydım... serin serin nefeslerimi...

annem; gören, gözlerinin içi gülüyor diye sana bayılıyordu.. oysa.. bilen biliyordu ki senin yüreğin gözlerinden çok daha derin gülüyordu... annem,...

Gönül bağı viran hazan başladı Yâr dediğim zalım haşladı beni Ağ’yar ile olup verdi el ele Daha ısınmadan tuşladı beni Bilmiyorum böyle bize ne...

yar...yar...yar... bir yağmur damlasıydın bana en irisinden yar... yar...yar...yar... bulutlardan kaçan gelip yanağıma konanımdın yar... yar...yar...yar... bana en güzel mutluluğu...

bulutlar, kuş olmuş karanlığa uçmakta... karanlık, yar olmuş pencereme konmakta... geceler, yârim olmuş yüreğim ağlamakta... bulutlar, yağmur olmuş camlarıma çarpmakta......

bir şarkı vardı, beni sana anlatan... senden çok önce kemanları ağlatan... bir şarkı vardı, seni bana anlatan... kemanlardan çok önce...

gök, bulutlarını rüzgarın önüne bıraktı... güz de yapraklarını... rüzgar, ikisini önüne kattı karıştırdı... ama yapraklar ve bulutlar hiç birbirine karışmadı......

anam... anam... ağla dedin ağlıyorum karaları bağlıyorum anam...anam... için...için...sızlıyorum kara yaşlar döküyorum... anam...anam... Rabbim dedi, '' mülkün sahibi benim...'' hiç...