Genel Şiirler

göz, emsalsiz bir düzenekti... görmek, düzeni kavramaktı... söz, emsalsiz bir silahtı... söylemek, düzeni on ikiden vurmaktı... Fikret Turhan-Yalova, 19.12.2013

kimileri; ''-sözüm söz...'' der... oysa... sözü öz olmadıkça bu lafları içi kof oduna benzer...! Fikret Turhan-Yalova, 15.12.2013

şekiller, seni anlatırdı... oysa sen, şekillerden uzaktın...! sözler, seni anlatırdı... oysa sen, sözlerden de başkaydın...! yürekler, seni anlardı... zira sen,...

rengin güneşten kokun güneşten bir endamın var ki o da felekten... gonca sen... yaprak ben... açan sen... diken ben... ah...

rüzgarların ana yönleri vardı; gündoğusu...günbatımı... yıldız ve kıble... rüzgarların ara yönleri vardı; karayel...poyraz... lodos ve keşişleme...! sevdaların ana yönleri vardı;...

bir ses idi.., evrenin, o muhteşem keyfi... kulak duydu... göz gördü... gönül anladı... insan dediğin de o keyfin bir noktasıydı......

bir ben vardı benden içeri beni yazmak isterdi sözü vardı kalemi yoktu... bir ben vardı benden öte beni anlatmak isterdi...

biri senin biri benim için iki gül kesmiştim dalından aynı vazoda dursunlar diye birbirlerine hiç darılmadan biri senin biri benim...

aldığım her nefeste adını anardım... yüreğimin her çarpışında sana tapardım.... fikrimin her ışığında yalnız seni arardım... demek ki... benim varlığım...

bu kış geceleri gözlerim çok üşürdü gözlerini düşünmekten sensizliğin kar tanelerinden damla damla damlardı gözyaşlarım eriyen hasretimden...! bu kış geceleri...

günü, geceye saran ne bendim ne sendin geceye, mehtabı koyan mutlaka sendin..! uykularım sendin rüyalarım sendin gecemi süsleyen yıldızlarım sendin......

ellerim... sizler için ne diyeyim... bilemedim..! bunca yıl, sizlerle yedim içtim... ekmek böldüm kaşık tuttum...! ellerim... sizler için ne diyeyim......

dağlardı... yer kürenin yüceleri... onlar ki.. işin farkındaydı asla gönenmezdi...! insanlar vardı... yer kürenin cüceleri... onlar ki... işin farkında değildi.....

zaman; gökte başka, suda başkaydı.. gökte ererken, sularda eriyordu...! zaman; ahirde başka, zahirde başkaydı... ahirde ölçülmezken, zahirlerde eriyordu...! zaman; bende...

güneş, içime doğmuş dünya içime sığmaz olmuştu... ayaklarım, yerden kesilmiş bulutlar altıma serilmişti... sevdan, içime dolmuş yüreğim dünyaya sığmaz olmuştu......

bir söz oku, yollarına var.... binlercesini oku, sen özüne var...! bir söz duy, hallerine var... binlercesini duy, sen yüreğine var...!...

ben, kar tanelerine dokunmak isterdim... bedenimde erimeden o sessiz senfonilerini duymak isterdim parmak uçlarımda değercesine... bitmezcesine... kar taneleri, bana değsin...

yağmur, neleri saklıyordu damlaların içinde; bir molekül oksijen ve iki molekül hidrojenden başka... yağmur, neleri saklıyordu çiselerinin içinde; bir molekül...