Genel Şiirler

gök; sadece üstünde değildi... hem önünde... hem de arkandaydı...! yer; sadece altında değildi... hem içinde... hem de dışındaydı...! gök ve...

gökteki maviler yağmurlara bulaştı... yağmurlar, denizlere ulaştı... denizler, göklere benzedi... gözlerin, gözlerime değdi... gök ve deniz ufkunda birleşti... gönlüm, aşk...

yapraklar, ağacın duasıydı dallarında yeşilin tonlarınca... uzanırlardı, güneşin ışıklarına hiç düşmeyecekmiş sanısıyla... yapraklar, hüznün duasıydı sonbaharda sarının tonlarınca... sallanırlardı, toprağın...

sana, söyleyemediğim sözlerim vardı... yutkunurdum... nefesim kururdu... gözlerim yere bakardı... sana, bakamadığım gözlerim vardı... saçlarımla oynardım.. ayaklarıma bakardım... sözlerim dilimde...

Bir güzel gördümde gönlümü verdim Bağrımdaki yangın sönmüyor DOSTUM Bağına giribte gülün dermedim ,,,,Görmezler Mecnun’un yanıyor bağrı ,,,,Onca çile çektim bitmiyor DOSTUM Bir ağrı girdide...

hava soğuktu... ama güneş vardı oysa, bulutlar beyazdı... sahil yolunda kimseler yoktu... çınar yaprakları vardı ve de ben yürüdükçe yalnızlığıma...

bulutlar yorulur, eteklerine serilirdi dağların... dağlar yorulur, kollarına asılırdı bulutların.... gönlüm yorulur, kapısına serilirdi bağların... bağlar yorulur, yapraklarına asılırdı gül...

sesler, her şeydi... gözler, onlara destekti... gönüller, duyduğu... ve gördüğü ile eylemdeydi.. o zaman, üçüyle de güzele yönelmek eylemlerin erdemiydi.....

kalem, elimdeydi... elimdeydi de... elim, benim değildi... adını, çizgilerde... yüzünü, şekillerde arayan kalemimdi... o kalem ki elimde.. hükmüyse, senin elindeydi......

Derdimi ellere nasıl diyeyim ? Söyle başım alıp nere gideyim ? Ben senin kalbini nerden bileyim Söyle başım alıp nere gideyim ? Her gün...

yolu açan bensem sana doğru... yolumu süsleyen sen ol hep bana doğru... yollara düşen bensem sana doğru... yolumu gözleyen sen...

güz, son güzelliklerindeydi sardunyaların ve güllerin çiçeklerinde karlar düşmeden önce... güz, son renklerindeydi yaprakların sarısında kahvesinde karlar örtmeden önce... güz,...

gökyüzü, sislere bulanmış gelmiş denizleri sarmış... denizler, gökyüzünü üstüne almış yeryüzüne doğru yollanmış... yeryüzü, mavilerin griliğinden bıkmış gökyüzünden ve denizlerden...

bir yanım boydan boya kır çiçekleri; pembe...beyaz...sarı... uzanıp gitmekte sanki bir halı... sonrası, öyle bir bayır ki sanki, gelincik tarlası......

gök yokken... yer yokken... buyuran, bir SES vardı... dün yokken... yarın yokken... anlatan, bir SES vardı... yer-gök birleşince... dün-yarın eskiyince...

el ermezdi... göz görmezdi... yar uzaktaydı, yol kar etmezdi... ses vermezdi... el etmezdi... yar yakındı, kapı el vermezdi... göz süzmezdi......

senden, harfleri öğrendim seni heceledim... senden, sözleri öğrendim seni betimledim... sen, benim her şeyimdin canım öğretmenim.... senden, sevgiyi öğrendim önünde...

özüm topraktır dersin... hep güneşi istersin köklerini unutup hep yeşile dönersin... özüm topraktır dersin... hep gökleri özlersin kaderini unutur hep...