Genel Şiirler

erikler beyazı buldu... kuşlar dallara kondu... çok güzel şeyler oldu... bahar başıma vurdu... güller goncaya durdu... yağmur yaprağı buldu... çok güzel şeyler oldu... bahar karşımda durdu... aşk yuvasını...

seni, yüksek bir yerlere koymak istiyordum... mesela yıldızlara.... kimseler erişmesin diye sana... sonra da... ben istediğimde kayıp düşmeni beklerdim yıldızlardan kollarıma... acımasızca... Fikret Turhan-Yalova, 26.09.2013

eylül; serin rüzgarların sarı yaprakları götürmesi ile hüzünlü vedaların örtüşmesiydi... gönül; ürperten duyguların gözyaşlarını döktürmesi ile bilinmez vedaların belirmesiydi... eylül ve gönül, hep el eleydi... Fikret Turhan-Yalova 24.09.2013

yağmur, toprağa düştü... güneş, ağacın dallarına... ağaç, yaprak...yaprak... yeşile döndü... rüzgar, çiçeğe değdi... güneş, ağacın meyvelerine.. ağaç, dal...dal... allara döndü... çekirdek, toprağı isterdi... dalları...yaprakları... illa ki çiçekleri dünyayı özlerdi... dünya da güneşe döndü... Fikret Turhan-Yalova, 21.09.2013

sırrını, içinde tutma.., gönlünü yakar... al diline mırıldan, ay güneşe bakar... sırrını, diline vurma.., çevreni yakar... at yerlere kırmadan, dünya...

gönlüm deniz; dalgalarım var, kudurmuşçasına... köpükleri yok ama... masunca..! gönlüm orman; yağmurlarım var, bardaktan boşanırcasına... damlaları yok ama... masunca...! gönlüm...

ışık içimdeydi; gönlümün farlarında parmak uçlarımda sözcüklere dönüyor beyaz kağıtlarda kara kara yanıyordu... aşk içimdeydi; kalbimin çarpışlarında gözlerimin çukurlarında ışıklara...

Biraz Eylül kokardınız Ne çok yakışırdı sarı saçlarınıza Umutlar salınırdı rüzgarlara Maviden yeşili çalardı bakışlarınız Aşk’la avutur Sevgiyle yürütürdü takvimleri...

güneş; yaprakta, yeşile dönerdi.. çiçekte pembeye... güneş; meyvede, ala dönerdi... çekirdekte toprağa... güneş; toprakta, filize dönerdi... dalda yeşile... güneş; Hayat'tı......

bir nefesti, seni bana... beni sana... bağlayan...! bir kapıydı... aramızda, bir açılıp... bir kapanan...! Fikret Turhan-Yalova, 15.09.2013

rüzgar... ayırım yapmaz, her çiçeğin kokusunu sürüp taşırdı... yağmur da... ayırım yapmaz, her yaprağın tozunu silip yıkardı.... toprak... ayırım yapmaz......

bir yazım vardı... herkesin gördüğü... görenin çözdüğü... ki...ona derlerdi el yazısı...! bir yazım vardı... kimsenin göremediği... sadece yazanın bildiği... ki...ona...

nefesimdin... aldığımda, sen benim... verdiğimde, ben senindim...! yüreğimdin... çarptığında, sen benim... durduğunda, ben senindim...! aşkımdın... sevdiğimde, sen benim... sevdiğinde, ben...

ay.., geceyi beklerdi sulara düşsün diye... gözlerin.., suları isterdi yakamozları sersin diye... yaş.., aşkı beklerdi gözlerime düşsün diye.... gözlerim.., seni...

yağmurun olayım dedim.., canımı damlalara saldım... çatı oluklarına takıldım kaldım...! çiçeğin olayım dedim.., canımı kokulara kattım... bir kara dikene takıldım...

gözlerim, senindi RABBİM... gördüklerim benim...! uykularım, senindi RABBİM... rüyalarım benim..! ellerim, senindi RABBİM... verdiklerim benim...! dualarım, senindi RABBİM... aminlerim benim...!...

ben.., yirmi dörtlerimde... sen on yedilerinde... ben.., bisiklet selesinde... sen sırtımın nefesinde... ben.., sarılan ellerin kelepçesinde... sen yüreğimin ateşinde... ben..,...

öyle.., bir bağıracaksın ki... kuşlar havalanacak... havlayan köpekler susacak korkudan..! öyle.. bir yağacaksın ki.. topraklar kokacak... çakan şişekler susacak saygıdan..!...