Genel Şiirler

bir nefes vardı.., içinde güller kokardı... bir nefes vardı.., içinden alevler çıkardı..! bir dil vardı.., ucunda ballar damlardı.. bir dil vardı.., ucundan zehirler saçardı...! bir gönül vardı.., ortasında cennetler...

bir kır çiçeğiydi, yeşilin içinde beyaz... yolasım gelirdi yapraklarını falım çıksın diye biraz.... bir balkon çiçeğiydi, saksının içinde biberiye... ezesim...

aura; her insanın bedeninden yayılan ışığında saklıydı... güneşten gelen ışığın kırılınca yediye döndüğü gibi... kimi renkler duygularda... kimileri ruhlarda... kırılıp...

Baharda... Karlar erirken Görmüştüm seni Menekşem... Değince soğuktun... Yüzün pembeleşti.., Ellerimiz birleşirken.... Baharda... Rüzgarlar saçlarında Yağmurlar yanağında... Sevmiştim seni... Menekşem,...

gecelerde... göz gözü görmeyince, sözlerin doğuyordu gözlerime yıldızlarda çok önce... sözlerin düşüyordu gönlüme ay ışığından önce... gecelerde... ses sese ermeyince,...

Kendim buradayım,hayalim orda, Ayrılmazdım ,muhanet var arada. O bir mektubunda yazıver bacı, Ben gideli neler oldu sılada..? Yücelerden köyümüze bakarken, Küçük dere nazlı,nazlı akarken. Beni hatırından...

Bazen bir bulut olurum ben Biriken acıyla kapkara olur yüreğim Fırtınalar kopar aniden içimde Yağmur gibi yağarım gözlerimden Ve Rengarenk...

bardakta, dudağımın payı... tabakta, kısmetimin payı... aldım.., duvarlara vurdum bardağımı... paylar, dudağımda kana karıştı...! sildim, tabakları yerlere vurdum... paylar, kısmetimde...

Geçmiş olsun Seni hep tesbih gibi anacakmı sandın Seni hergün arayıp yalvaracakmıydım Yanıldın güzelim Yanıldın Seven çok çıkar senden sonra geçmiş olsun Kafana vur düşün saatlerce Hastalanma efkarlanma düşünme Senden...

kaşların ormanımdı... içine dalıp kaybolduğum... yaşların yağmurumdu... kirpiklerine tutunup kurtulduğum... saçların ekinlerimdi..... esintilere takılıp dalgalandığım... gözlerin güneşlerimdi... kaşlarına karışıp saklandığım......

güneş, ana kaynaktı... devamlı yanmaktaydı... ay, onu yansıtandı... o olmasaydı olmazdı...! insan; güneşe baksa, yüzü ışık saçardı.... ay'a baksa, o'na...

sarılar.., yaprağa sarılmıştı... yapraklar toprağa... topraklar.., ölüme sarılmıştı... ölüm yalnızlığına...! hüzünler.., yaşlara sarılmıştı... yaşlar gözlere... gözler.., özleme sarılmıştı... özlem yokluğuna..!...

sana güzüm diyemem, sen baharın gülüsün... hasretin yaksa bile, nefesim ol diyemem... sana hüznüm diyemem, sen gönlümün gülüsün... ateşin yaksa...

dolaşıyordum... elimde bir gül yaprağı... nefesimde aşkın kokusu... seni arıyordum... dolaşıyordum... elimde bir diken yarası... gönlümde ihanetin kokusu... senden kaçıyordum......

Sevilen gülermiş sevense ağlar Niye ağlar yürek sor sana söyler Seyret gözyaşımı sel olup çağlar Niye ağlar yürek sor sana söyler Bana bu yaptığın...

sana, gülleri derdim... veremedim... ellerin benimdi ya çizilir diye kıyamadım..! sana, sözleri derdim... diyemedim... dillerin benimdi ya şaşar diye kıyamadım..! sana, güneşleri derdim... veremedim... gözlerin benimdi ya tutuşur diye kıyamadım..! sana, nefesleri derdim... gönderemedim... ciğerlerin benimdi ya yanar diye...

Gerçek bir araçtır insan için. Arar belki insan gerçeği ancak gerçeklik hiç araçsız ve gereçsiz gerçekleşebilmektir. Bir noktadan sonra gerçeklik, nokta koymaktır tüm duyuşlarının...

her yeşil, nehre paraleldi.. her su gözlerine..., sen yuvarlan çimenlerin yeşilinde, gözlerin, göğün paralelinde...! her sarı, güneşe paraleldi, her başak...