Genel Şiirler

eller var, bir el buluncaya kadar uzanır dururlar dostluğa.. sözler var, bir ses duyuncaya kadar yayılır dururlar sonsuzluğa... gözler var,...

Balı şerbet edip acıyı ezdin Çok memleket gördün çok gurbet gezdin Cehaleti yerdin dost için tezdin Yuvasız kuşların ili NURANİ Aldırmazsın başda tüten dumana Yolunu...

sabahı, güneşten... güneşi, dağdan,denizden,ovadan önce karşılamak... dostu, sevgiden... sevgiyi, kuştan,böcekten,çiçekten önce kucaklamak... işte işimiz bu olmalı ki güzel olsun yaşamak.....

özleminle seni beklerdim sonra bir türlü dayanamaz mevsimsiz açardım sonra da kırağılar beni yakmadan gelmen için dualar ederdim korka korka...

Hey Balıkçı! Bir hikaye anlat bana Duymasam da o güzel sesini Hissetmesem de ruhuma, Huzur veren nefesini Aşkı hiç tatmadın sen Aşk ne demektir bilir misin? Aşk...

biz ne bayramlar yaşadık eskilerde... kimine, şeker-kolonya... kimine, filtreli sigara çikolata... kimine de ekstradan bir bardak su ile köpüklü kahve......

elma tadında gül dalında güzel derlerdi... elmayı soydum ellerimle dilim dilim koydum yarin dillerine erdim hazların en yücesine... elma elimde...

Sana layık olamadım ki Bütün verdiğin nimetlere İki kapkara gözlerimle Şükür yaşımı dökemedim ki Geceler saydığım yıldıza Sabahlar yandığım güneşe...

gönlüm, senden ötürü sola döndürürdü beni yastık ısınır yüreğim sıkışır uyuyamazdım ben... aklım, bismillah der sağa döndürürdü beni yastık yine...

çiçekler, aşkı anlatıyordu... oysa; ne bahçesine ne balkonuna bir eken bulunmuyordu... ağaçlar, geleceğimizi koruyordu... oysa; ne bağlara ne dağlara bir...

bir çiçek düşlüyordum; rengi sen... kokusu sen... öyle ki gözümde tüten... nefesimde büyüyen... bir çiçek düşlüyordum; dalı sen... yaprağı sen......

ölüm, melodi gibiydi yani evrenseldi... bir gün bulutlara komşu olunca aynı şarkılar çalacaktı yıldızdan yıldıza evrenselliğin modunda! ... melodi, ölüm...

toprak; güneşi bekler yağmuru bekler üçü de uygun koşullarda çekirdeği delerdi fidan; bulutu özler rüzgarı özler keyfince güneşe doğru giderdi......

acelen neydi? deme... sabahın köründe dikilirim önüne sen görmesen de ellerimi uzatırım tutmasan bile... acelen neydi? deme... akşamım köründe dikilirim...

bilmeli ki iki dünya varsa; biri ahiri.. biri zahiri... iki de ben olmalıydı biri fani.. biri ebedi... işte, belli ki...

gözlerim, isyan etti insanlığı yakan o yangınlarda... kulaklarım, isyanın da ötelerindeydi insanlığı yıkan o feryatlarda... yüreğim, çıldırmayı denedi insanlığı havaya...

ben, bir masada ekmek olsam beni, yalnız sen parçala isterdim... ben, bir bardakta su olsam beni, yalnız sen yudumla isterdim......

onlar ki.. dışları kış olsa da içleri hep bahar KADINLAR.... onlar ki.. kuru dallarda patlamayı bekleyen yeşil yaprak KADINLAR.... onlar...