İsyan Şiirleri

Zift kokan pecelerden Karanlık gecelerden Anlamsız hecelerden Bıktım usandım artık * Arsızlar geçti seri Giden gelmiyor geri Doğduğum günden beri Bıktım usandım artık * Hasretim tatlı söze Sis duman çöktü göze Kederler...

O kadar uğraştım didindim durdum Sonunda üzülen yine ben oldum Her olur olmazın önünde durdum Sonunda aldanan yine ben oldum. İnanmadım duyduğuma görmeden Çok düştüm...

biz, nasıl bir dünyada yaşıyorduk ki bizim, binalarımız yükselirken insanlığımız hızla alçalıyordu... biz, nasıl bir dünyada yaşıyorduk ki bizim, dertlerimiz...

Hafızam karıştı düşler kurmaktan Gına geldi 0na buna sormaktan Sen hiç’mi bıkmadın beni yormaktan ? Kalmışım bir kemik deri VİCDANSIZ.! Sana gonca gülüm sundum...

Nedir bu çektiğim senin elinden ? Sende benim gibi gez yana yana İstemem ellini çek şu elimden Sende benim gibi gez yana yana Başım...

Çekipte ansızın benden gitmiştin, Şimdi ellerinle kabre koy beni Başıma dünyamı dikip yıkmıştın Şimdi ellerinle kabre koy beni Resmine bakıpta öyle dalınca Sevda kitabından ilham...

İsyanım Allah'a değil, Seviyorum deyip terkeden kuluna, İsyanım Allah'a değil, Terketmeyeceğim sözü verip terkeden kuluna, İsyanım Allah'a değil, Bir ömür...

Ölüm gelmişti şaire beklenmedik anda Masada defteri Defterinde Yarım kalmış mısra Yarım kalmış şiir Elini daha çabuk tutardı Ölümü bilseydi şair Makineleri durmuş bir fabrika Çok mu önemli bir...

Davul zurna çalıyorum düğünsüz evde Herkes kümesinde duyan yok sesimi Bağırıp çağırıyorum gurbet köşelerinde Tıkanmış kulaklar duyan yok sesimi Neye...

Bir zamanlar benimde sevdiğim vardı Onsuz biran bile yapamıyorum Onunla ne güzel hayallerimiz vardı Bizi ayıran kadere isyan ediyorum. Onunla...

Sonunda Ayrılık Varmış, Senin Sevdan Bir Yalanmış Yüreğim Bir Hiçe Yanmış, Yıllarım Boşa Harcanmış Sırtımdan Vurdun Sen Beni, Ne Yazık Sevmişim Seni Yanarım...

seni cok sevmsidim ya sen sen bana ihanet ettin beni unuttun baska kizi sevdinnn..soyle simdi mutlumusun?yoksa sende benim gibi aci...

Seninde dinmesin gözüyün yaşı Beni ne hallara koydun VİCDANSIZ Çatlasın bağrında o sabır taşı Beni ne hallara koydun VİCDANSIZ Senin de kurusun yaprağın dalın Kalkmasın...

Açarmı..? Açarmı güller, çiçekler..? Açarmı gür toprağın bağrına kan sıçrarsa karanfiller..? Ve gülebilirmi evlat yerine yüreğine taş basmış analar..? Saklayabilirmi damlalarını..? Acılarını hapsedebilirmi insanlar..? Ve acı...

seni ben kendim gibi sanmıştım ugruna herşeyi göze almışım yüregin taştanmış çok geç anladım çektigim çile degmezmiş sana hani kise...

Ağlamakta fayda varsa ağlarım Bende kara bağrımı dağlarım Akan sular gibi bende çağlarım İsyan ederim isyanım kadere Gülmek bana haram...

İsyankâr asi kız derler bana Ama bilmezler ki bu baba sevgisizliğindendir Hep kendimizi koruma içgüdüsüyle büyüdük neden mi babam Bunları...

ne kadar mahsun senin gözlerin sana yakıştıramadım yalan sözleri sanmaki bir daha ben seni severim bende unuturum boş ver sen...