Özlem Şiirleri

Sahldeydim bu akşam, Yine eskisi gibi. El ele gezerdik ya, Ben yine hayallerde. Yine ben sensizlikte, Yine ben hüzünlerde. Suskun...

Her şeyin bir aslı var bir de astarı Görüntü başkadır içerik bambaşka Misal, kimse sevmese de ayrılıkları Ayrılık ve özlem anlam katar her...

Nasıl anlatayım ben sana, halimi nasıl Ağır ağır karşıdan gelişini özledim Yanağına buseyi koyduğumda ben asıl Duygulu bir edayla gülüşünü özledim Hatıramda taptaze gezginlik...

O an vakit dursun istedim Her kapı çalışında gelmeni diledim Duvarlarla konuştum sen diye yine Bu gece seni ölesiye özledim Sessizlik ve sensizlik var...

Özlüyorum Özlüyorum,seni hemde çok, Bilirsin yanındayken dahi özlem duyardım özlerdim seni. Farkındamısın bilmem ama ben, Hep en çok ellerini özlerdim, Onları tutmak okşamak… Soğuk kış gülerinde...

O an vakit dursun istedim Her kapı çalışında gelmeni diledim Duvarlarla konuştum sen diye yine Bu gece seni ölesiye özledim Sessizlik ve sensizlik var...

Hıçkırıklar düğümlendi yine boğazıma,, çaresizlik içinde çırpınmakta yüreğim,, anlatılmayacak derecede hüzünlendim,, hasret kokusu sardı bedenimi bu gece,, özledim seni canım benim ! Duygularım karmakarışık oldu...

bugün gün yine hüzün dolu bir başka bakıyor sanki güneş. söğüt diktim dere yatağına birer birer döküldü yaprakları dolanıp durdu etrafımda. bu sabah yine ayaz vardı bulutlar...

Bütün gün seni özlerken, şu kavuran yaz güneşinde kuruyan dudaklarımı ıslatmak için içtiğim suları gece gözyaşı olarak döküyorum. Sonra ateşler...

Bir de bana sor, özlemeyi Gece yalnızlık sarınca bedenimi Bir el tutsun ellerimi diye beklemeyi Sor bana? Bana sor severken...

Yüreğimin bahçesindeki güller sevgiye susamıştır. Sevgi suyunun pınarı hayli zaman oldu kurumuştur Gönlümde filizlenen gonca güller tamamen sararmıştır Gül bahçesinin...

Bir duygunun kollarında, yüreğim gidiyor, Ruhum kayıp tenimden, çıkmış suskunum, İçimde mahzenim dolmuş, taşıyor yıllara, Ben sevgiye sarılmak istiyorum, çok...

yürekte özlem dolu ışığında karatmadı erekte gözlem yolu aşığında saratmadı gül yüzünde akarım göl özünde bakarım kül közünde yakarım kaşığında...

Özlüyorum karanlıktan çıkan sabahı Bende aslında yok kimsenin kabahati Asılmasın ki dostum kimsenin suratı Kin duymasın kimselere ömür çok kısa...

Sen bilmezsin Yüreğimde kopan fırtınayı Seni özlemekten Çıkan kasırgayı İçim darmadağınık Yangın var her zerremde Bak! Çığlık çığlığa Her hücrem.....

Vakit yaklaşıyor, Her günkü sen saatim geliyor, Beklemenin heyecanımıdır içimdeki, Senin koca bir günlük hasretin mi? Alışılmışlık mı sana yoksa, Alışamamak mı yokluğuna bende ki? Anlamadım...

Bakınıyorum etrafıma, bir boşluk, Varlığına alıştığım biri eksik, Her zaman orada olurdu, bilirdim, Issız sahilin, bu kuytu köşesinde, Görmezdim belki ama hissederdim, Köşesinde beklerdi beni...

Gecelerin ıssızlığındaki karabasanlardan, Uçurumdan düşer gibi, döndüğümde gerçeğe, Sen olmayacaksın diye korkardım hep, Yüreğimde ki, yatağımı paylaştığım serseri, Uyuyamıyordum, Korkularımı bastırıyordum, itiş kakış, sendeki, Ya gidersen...