Yalnızlık Şiirleri

Bak işte kalmadı artık hiçbir yalan, Hayat bu akıyor kendi çizgisinde Kimi zaman yalnız da kalırmış insan Bunu öğrendim son gittiğinde, Kalabalıklar şehri İstanbul...

bahar toprağın dirilmesi ise; doğumlarda bir başkasının yeniden yaşama dönmesi… gözlerden akan yaşlar, büyük bir keder ise; gülücükler bayram… bazıları öldükçe ölür ise; bazıları da doğdukça doğar, yaşadıkça...

Yoksun diye üzülüyorummu sanıyorsun?? Yok öyle bir şey. Hatta mutlu bile sayıla bilirim... Tamam bir yanım eksik, Birazda kırık kalbim. Geceler resmine bakıb, Sessiz Sessiz Aglıyorum...

Aslında hiç kimse yalnız değildir sevgilim öyle bir an geliyor ki insana yalnız dolaşmak istiyorsun, ıssız sokaklarda.. İsyan edercesine haykırmak istiyorsun. Bağırmak seni seviyorum...

Şehrin bir ucundan seyrederken seni, Kapandı ışığın, söndü bir mum gibi, Gönülden gelmelerini özlüyorum şimdi, Gece yarısı kaçışlarımızı, Oturduğumuz parkları, Şehrin uzağından bakarken sana, Yağmaya başladı...

gecelerim uykusuz aklımda gözyaşım ben ise yorgunum. dumanlı dağların ardında soğuk bir beden sanki gülümsüyordu ölüme. seslendim hey hayat niye bu kadar acımasız ve zalimsin. var mı başka ölümden...

Yine sen geldin aklıma, Saat tam sansizlik ertesi, Yine düştün aklıma, Ve yine kokun burnumda, Ne tarafa baksam sen, Her nefeste yine sen, Tatlı bir tebessümde...

Gün ışığı doğmaz bu gecemede, Biliyorum bu sabahta sen olmayacaksın Ne yanımda ne sağımda nede solumda... Sensizlik başıma vuracak yine,...

Umursamaz ruhunda sevgi kırıntıları var, Varsayımlarda dolaşıyorsun hala neden? Tenine giydiğin mimiklerin bile dalgın Gözlerinde solgun bir sen varsın neden?...

Sensizliğin acısını, gel de gönlüme bir sor. An gelir buz kesilirim, bazense olurum kor. “Ayrılık ölümden beter” derler gönlümün sultanı....

yine bir hüzün kapladı, toz, duman arasında gözlerimi. bir ses duyuldu uzaklardan, yaktı, sensizlik yüregimi. yagmurlar,karlar,fırtınalar boralar acımasızca yağdılar, sizladı...

Ağırdır yaşanmışlıkların ya sırtında, Yine de korkmadan, bir bahane daha Arar durursun soluk soluğa, Bir nefesi daha yetiştirebilmek için yarına......

seninle uyandım gecenin sabahına yorgun gönlüme ilaç gibiydin çınlattım kulaklarını gün boyunca şimdi sensiz divaneyim buram buram işlendi hasretin içime...

Hayat dediğin şey; Yalnızlıktan gelen evlenme teklifine, Başın önünde evet demektir bazen... Katolik nikahı kıymış gibi..… Ölene dek yalnız.… Ölene...

Yazılmayı bekleyen kaç şiir var ve kaçıncı şiirsin sen bilmiyorum. Kalemim kırık, nice cümleler beklerken yazılmayı ve susarken ellerim şiire,...

Karanlığı seçtim Aydınlığı değil... Yalnızlığı seçtim Seni değil... Ağlamayı sevdim Gülmeyi değil... Kahkahaya yabancıyım Susmalara da aşinayım... Sen gittiğinden beri...

Nasıl olduğuna bakmadan,yüreğine öyle masum ve içtendi sevgim.. Nasıl bebeğin ellerini tuttuysam Bir o kadar incitmekten korktuysam Öyle tutkulu sade...

bir göl kenarında... seni bekliyordum... bekledim...bekledim.. söğüt oldum... altında gölge oldum... rüzgarı yedim... yaprağın oldum... durdum..durdum... gölde...yeşil su oldum... bir...