Yalnızlık Şiirleri

Öyle bir gidiş gitti ki. Gidişine seyretmek bile nasip olmadı. Tozu dumana katıpta gitti. Söylediği tek cümle Tek bir kelime...

gri günler yaşıyoruz budanmış ağaçlarla kumrularla çekilen kanlarımızla geçtiğimiz sokaklar seni anlatmıyor baktığımız pencerelerden güneş alıp başını gidiyor belki aldırmıyor...

Gözlerim kapalı yazıyorum sana Duygularımı bir bir döküyorum sayfalara Yüreğim kapalı tüm yalancı duygulara Dilim suskun yavan aşk fısıltılarına Gönlüm...

bir süre yokum ben pencerelere ekmek doğramayı unutma kuşlar aç kalmasın kapını sıkı sıkı ört saçlarını topla rüzgârın azizliğini görenlerin...

Ben yaşadıkça bir çıban gibi içinde duracağım Her nefes aldığında ağlayacak, sızlanacaksın Beni hep gördüğünde utanacak af dileyeceksin Hasretimle yanacak...

Hava rengini değiştirdi sen gideli, Bulutlandı gökyüzü. Hayatım süsünü değiştirdi elveda diyeli, Sis oldu gönlümün kaderi. Ayrılık andırıyor bana makberi,...

Farkındamısın Yarınlar hep umut dolu sanki Ölümün kokusunu duyar gibiyim. Gözyaşlarımla Hüznümü aradım Ne zormuş ayrılık Usul usul Seslendim adını....

soğuktu gece pusluydu üstelik bir ben vardı benden önde dumanlı bir nefeslik adımlarımın karlardaki izi ayazın bozduğu sessizlik hiçbiri hiçbiri...

Bu gece; Yatağının iki kıyısında bulunan Abajurları iyilikle söndür, Ve yarıla dudaklarında ki suskunluğun Fermuarını... Bu gece; Saçlarında ki kırıkları...

Dağ gibiydi yıkılmazdı sevdam Toprağın yağmura sevdası gibi Gönülden tutsak ama onurlu Bulmak için her gece karanlıkta seni Hüznün ekseninde...

Ellerim Kollarım Sanki bağlanmış Bedenim Dört Duvar Arasına Sıkışmış Gözlerim Ağlamaktan Yorulmuş Yanlızım Hayat Tek Başımayım Anlamaz Kimse Halimden Tutu...

sen yoksan gök yine aynı gök yer yine aynı yer lâkin seninle bir başka mavi seninle bir başka güzel sen...

Ne zaman seni hatırlasam Burnumun direği sızlar Döşümün içindeki yumruk kadar Et parçasına ateş ateş düşer Düşerde bildiğin ateş değil Hasret ateşi için için yakar Ne...

Geçmiş beynimde yara açmış Çaresiz hastalık adeta Sevdam sana bağlı Anılarda olmasa yaşanmıyacak Geçmeyecek bunca yarsiz zaman Sevgiyi mutluğu Güzeli çirkini sende gördüm Senininle tanıdım dünyayı Sanki önceki...

O kadar yalnızlık biriktirmiştik ki kalabalık dünyamızda O kadar tenhaydık ki kendi aramızda sitemlerimiz yankılanırdı karanlığımızda Alnımıza kanaatin tacını beğendik...

Yıllardır yaşamımın içinde seni arıyorum Dünlerimde yoktun yarınları ise bilemiyorum Acılar ve hüzün giysim olmuş çıkarıp atmıyorum Ben umuda attığım...

Hoşgeldin... Ebedi dostum, sırdaşım, yoldaşım, Gözü karam, ehl-i keyfim benim hoşgeldin. Hoşgeldin yalnızlığım. Bu dumanaltı mekanlarda İnadına güzel dediğim şehrin...

Alışmak sensizlige yanıp kavrulurken zaman hasret yağmurun güzelliğinde serinleyip ferahlarken yürek alışmak sensizliğe geceler sabaha gebe günün geceye hasretiyle damla...