Yalnızlık Şiirleri

Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit, Günahıma girmeden, katilim olmadan git! Git de şen şakrak geçen günlerine gün ekle, Beni kahkahaların...

Yalnızlığın şefkatli kollarına sığındığımdan beri, Sen dolu bir kimsesizlikte, gidişini yönetiyorum. hücrelerim gidişine alkış tutuyor şimdi… En sevdikleri oyuncunun, En etkileyici sahnesine tanık oluyorlar. İçerisinde...

sevdası mıydın denize özlemimin uyanışı mıydın martının denize çığlıklarının sevda meleği değildin martının denize çığlıklarının uyanışıydın uyanışın çığlığı martıyı vurduğunda bunun suçlusu martı değildi ve martı olmamalıydı kanatları uçamayacak kadar ağırlaşan saf sevgisi...

Geçmiyor zaman derken karşılaştım kendimle, Uçarken kuşlar sensizlik kasırgası eşliğinde. Kaç zaman geçti üzerinden hatırlanmıyorsa, Kaplıyor karanlık bir anda, gönlünü insanın. Bayram Yoğurtçu

Saçlarına değen bir yağmur damlasının buharlaşarak ve yoğunlaşarak Yeniden yeryüzüne düştüğünde Üstüne basma ihtimalimdendir yağmurda yürümek istemeyişim Ve bu şehrin her çıkmaz sokağının...

Şimdi yanımda değilsin ya, Babası bayramlık alamadığı için sokağa çıkmaya utanan çocuk gibiyim. Utanıyorum insanlar içine yokluğunun yamalarıyla çıkmaya.. Yarın bayram. Büyüklerin elini öpecek...

Kaç gece sabahı zor ettim sensiz Kaç gece uykusuz kaldı düşlerim Bari rüyalarıma gelsen oda yok Sensizlik bir ızdırap oldu yüreğime Sessiz bir mecra...

Yoksun. Aklım zarar, İyi niyetlerim kayıp, Uykum açık... Bilmem kaçıncı sahnelenişi gülen yüzünün gözümün önünde.. İçim ezildi, içimde yarattığın devrim sonrası esir aldığın karakterimin gördüğü işkenceyi izlerken... Kemirdi beynimi fotoğraflarına Seni Seviyorum...

Gece çöker üstüme Ben çökerim Geceden korkar, saklanır gölgelerim Yolunu kaybetmiş bir şarkı çalınır kulaklarıma Yarım yamalak çağrı duyarım Göz açar umutlarım Beynimin kıvrımları hareketlenir Zinciri kopmuş...

Bu aşk tiyatrosunda hep aynı rolü oynayacağım Kimseye değil yalnızlığıma sarılacağım Seni hayal defterime kaydettim Sol yanımda davetsiz misafirimsin, oraya hapsettim Hep saklı kalacaksın...

Şimdi insanlar dalgalanıyor Sokaklarda Sevgilimin saçları rüzgarda Birer yıldız misali dikmiş gözlerini Bakıyor onlara Yeni birşeyi anlar gibi Maziyi hatırlar gibi, bakıyor... Ben ise ona bakıyorum İnsanların arasından Yalnızlığımın...

Yalnızlık ne imiş,bilmezmişsiniz Yıldızlardan medet,umup bakmaya Belki de tutarsız,hikmetmişsiniz Uzanıp elinle,ateş yakmaya Küsersin hayata,hayaller kurup Geceyi gündüze,ket yapıp durup Uykusuz kalmaya,acele sorup Ruhunda elinle ateş yakmaya Gözünde açmıyor,hırçın...

Ay merhaba derken geceye Gökyüzü dalarken yeni düşlere Yakamoz vururken engin denize Seni düşünür dalarım sensizliklere Dalgalar sevişirken okyanuslarda Ağlarken deli rüzgar ıslak tenimde Senin yokluğundan...

Sigaramın dumanında, Yükselirken başımda tüm tasa’m. Sanki, Kanatlanmış bütün kasvetlerim; Kor ateş içinde. Yudum yudum tükenirken, Mey dolu kadehlerim Sen diye. Bir hiç kalır dönüp baktığımda Boş kalan şişeler’de. Nefes...

Meğer bir sevdaymış, gözümde tüten Senin hasretine, dayanamadım Beni bu hallere, gönül düşüren Senin yokluğuna, alışamadım.. Bir sevda ateşi, yandı bağrımda Yandı ateşinde, gönül narında Adaklar...

Nerden aklıma esti kimbilir Gezdim dün gece şehri şöyle bir Herkes evinde kendi halinde Heryerde huzur her yerde neşe Bir ben uykusuz bir ben...

Yok ki cesaretim sana söyleyeyim Seni ne kadar cok sevdigimi Yok ki kuvvetim sana söyleyeyim Seni ne kadar cok begendigimi   Kaderim olmus sesizce ayriliklar Kaderim...

Süzülüp giderken sen Düşlerin arasından Savruldu bütün mazi Ardından duman duman Bir acı ta şuramda Senden kalan armağan Vedalar aşk’larda Anılar bende kalsın Yalnızlığın adını Sensizlik koydum artık Sözlerin yankılanır Dilimdeki...