Yalnızlık Şiirleri

Sensizlik kokuyor bu kent Hikayemi siliyor bu sessizlik Şimdi sen de yabancısın bana Düğüm bakışlar attın zamana Şimdi vakit çok geç Ardından düştüm tuzaklara Ayazın belini...

Giderken tek bir şeyi unutma sevgili, Seni delicesine sevdiğimi. Yüreğim sensiz bir sokak çocuğu şimdi, Yüreğimden göç etti artık sevgiler, Sen olmadıktan sonra ıssızlaştı...

İşte yine hüzünlü bir akşamüstü Güneş çekip gitti ay gülümsüyor hafiften Hep birden yandı yine sokaktaki lambalar Karanlığa direniyor yeryüzü hep bu saatlerde Çatıdan...

Sessizce ağlıyorum Duyamıyorum,göremiyorum seni Uzaklara seslenen yüreğim Sensizlikten derbeder olurken,sensiz gecede yanan mumla ölüyorum. Gözlerini göremiyorum Sesini,ellerini hissedemiyorum. O aşkın kırmızı gücüyle.......... Kızgın lavlarda sonsuz bir aşkla...

Resminle konuşmaktan bıktım artık, Ne olursun gel. Yüzüm gittiğinden beri asık, Ne olursun gel. Şu sokaklar ve parklardaki ağaçlar, Bir dile gelse de anlatsa sana, Senin...

Gecenin bir saatin'de, Tutmadı bir türlü uyku, Sukûtunu koruyan muhteşem sessizliğinde, Bu hastalık olmuştu bende bir tutku..... Bir sağa bir sola, Olmadı her iki tarafta'da, Rüya...

Hayat treniyim ben, İlk durak da indin sen, Devam edeceğim bu yola, eksikliğini ömür boyu duyarak.. Varmış gibi; Yanımdaymış gibi Ellerimi tutuyor Gözlerime bakıyormuş gibi.... Ve Hayat trenimde yoksun...

Çok kişinin katıldığı bir çocuk oyunu misali, Bizler çocuk,sen oyuncak gibiydin. Hiç birimiz paylaşmak istemiyorduk seni, Kimin eline geçsen geride kalanlar ağlıyordu. Oyuncak ise...

Yıkıldı bu dünyam, o ellerinle Boşluğa tutup da, ittiğin gün Bir oktu bakışın, o gözlerinde Kalbimden vurup da, gittiğin o gün Yalan sözlerin o,...

Neden sen yokken, geçmek bilmiyor zaman? Neden sen yokken, garip bir çocuk gibiyim? Neden sen yokken, hep seni düşünüyorum? Neden sen yokken, hiçbir...

Bende bir sen varsın benden gayrı Ne seni benden ayırmak mümkün Nede beni senden gayrı; Kalbim sana açık yok başka bir sevgi, Gönlüme nakşedilmiş...

Yüreğime Sus Düştü Mutsuz son düştü bizim payımıza Sanırdımki her hikaye mutlu biter Bir sela sesi bölüverdi sevdamızın huşusunu Ey ömrümün dönüm noktası sahiden...

Yalnızlık Şarkısı kim kaybolmamış ki hayatın içinde, sokakların sessizliğinde çığlığını saklamıştır kendine... kim ayrılığı yaşamamıştır içinde, soluksuz kalmamıştır acının gölgesinde... kim sığınmamıştır yalnızlık elbisesine, sıcaklığı sevdiği...

Yokluğunda İstanbulu seyreyledim Beni terk edip giden gemileri Zifiri karanlığın gecelerinde Bilemezsin ne kadar sızlandım Yokluğunda İstanbulu seyreyledim Efkar dağıttım demlendim Sokak köpeklerini, martıları besledim Gecenin bir yarısında Çöp karıştıranları...

Yalnızım Yakası kalkmış paltomun içinde Büzülürken başım, Zavallı ve yalnızlığımı İçime gömdüm. Sanki dertten tasadan Kurumuş ağaçlarda, Komşunun camında sinen Uyuklayan kedide, Ayaklarımın altında hışırdayan Sararmış gazellerde öyle... Hepimizde hayata inat, Ilıkça...

Sensiz Bir tıkırtı bile yeter yüreğimi titretmeye Seni arar gözlerim Her kapı aralığında, Avuntu cümleler yetmez Yüreğimi susturmaya Kurşuni bir hüzün öper yüreğimi yokluğunda Beyazdan karaya döner Sensiz...

Nefret sus ve beni yalnızlığımla başbaşa bırak! bir kitabım olsun başucumda, okumaya başladığımda bu alemden taşındığım. bir paket sigaram,nefesim daralana kadar içeceğim... ve atışlarını duymakta...

Sensiz geçen kara gecelerin hesabını Tenime değen yumuşak dudaklarını Unutmak mümkün mü bakışlarını Severken elveda demeye dayanamıyorum Günlerce bir adım daha atmanı bekledim Gidiyorum dedin,...