Yalnızlık Şiirleri

Mehtap yaklaştı, Ay bizden uzak, Yıldızlara az buçuk kala, Hedefinden fırlamış ok gibi yüreğim, Bir simitçi yol kenarında, Adaklar bitmiş,son sözler ayakta, Bir sağa bir sola...

.Ve birgün.... Kırkyıllık yastığın sana yabancı gelir Keyifle uzandığın döşek dikendir Ne yemenin keyfini alırsın meyveden Ne hazettiğin kahveden Yaşamı gözünden siler gidersin Mechul seni bekleyen...

Buruk bir yıl daha kalıyor geride. Her geçen gün bin yıla bedel oluyor. Anıt olacak bu sevgim geleceğe. Sevgisiz geçen ömürde, bedensizim. Bakmaya çalışıyorum...

Koskocaman bir şehirde yaşıyorum Önümde alabildiğine uzanan Uçsuz bucaksız caddelerinde Çiçekleri açmadan ağaçların solduğu Kahrından yalnızlaşan insanların Mutsuzluktan mahvolduğu Koskocaman bir şehirde yaşıyoum Kederliyim İçimdeki sessizlik boğuyor beni. Sensizlik...

Küçük odamdan, Dışarıya bakıyorum. Gamsız yatağımdan kalkamıyorum. Sana gidemiyorum sevgilim. Duvardaki saatte yorgun gözlerim gibi. Zaman, O saatin etrafında dolaşırken, Beni, Yalnızlığımla baş başa bırakıyor. Zaman geçmiyor, beni yoruyor sevgilim. Güzel...

Şimdi yürüyorum anılarımda. Dolaştığım bildik sokaklar. Ama o eski ev yok artık. Alışamadım artık olmuyor. Şimdi geziyorum baka baka. Yok mu eskiden kalan hatıra. Nerde neyin...

Bilmem ki ben nasıl sevilir Nasıl yanılır, bilmem. Yanmadım ki hiç meçhul gözlerinde Bir yıldız vardı günden güne eriyen Kayıp gitti saçlarından Akşamlar vardı ağlardı Adamın...

yalnızlık nedir sevgili; hüznüne hiç kimseyi ortak edememek… rüyamda duyduğum bir şarkı yahut yüzünü karanlıkta göremediğim bir sevgilinin dudaklarından dökülen belki saat 12’yi vurmuştu hiç görmediğim...

Sensiz geçen şu ömrüm, hüzünlerle geçerken.. Sözde huzur arıyorum,senden uzaklarda.! Göz kapaklarım uykuyu bulamazken, kan ağlayan yüreğimi, Kor alevler basıyor.. Belkide yarınların hasretini, nakış,nakış işlerken,kapılırım korkulu hayallere..! Ayrılık...

Bıraktım yaşanmış ne varsa Kaderim benden ne umuyorsa Ömür boşa çıkardıkça umutları Hayallerde kiraladım yaşayamadıklarımı Evren büyüklüğünde yalnızlık Odada benimle başbaşa Ben hayalleri satın aldım Kaybettiğim aşkların...

Şiirlerin bile çekip gittiği bir zaman vardır konuştuğunda seni dinlemek istemeyen insanların olduğu ve sözcüklerin hiçbir problemi çözmeye yetmediği her harfin senin aleyhine...

Birgün ikimizde yaşlanacağız birtanem Saçlarımız beyazlarla dolacak, Yüzümüzde yılların derin izleri, Gözlerimiz birbirimizi beklemekten yorgun düşecek. Bedenlerimiz yaşlanacak ama ruhumuz asla. Biliyorum birtanem, Yine koşup geleceksin, Tıpkı...

Sensizliğe yelken açtığım açık denizlerde, Göz yaşı damlalarım sel olup akarken, Sensizliğin vermiş olduğu yanlızlığı, Atamıyorum içimden, Her aklıma geşinde, Acıyla doluyor yüreğim, Sevmişim seni bir...

Azıyor Bıraktığın Yaralar Gün Ve Gün Artıyorsun Bende Yokluğuna Sarılarak Yaşlanıyor Bu Can Nazlımı Nazlı Gülüşlerini Özlüyorum Son Gülüşün Hala Yüzümde Soluklanır Mevsim Mevsim Şarkı...

Biliyorum... Hep acılar denizindesin; Hayat, acı ve tatlı, İçinden hangisini çekersin? Karşına çıkar bir atlı, Ardına düşersin, Sanıyorum; Dikenli yollarda gidiyorum... Önümde bir dehliz iki katlı! .. Burada uçuşanlar...

Dün gece kendimi dinledim ilk kez kendimden gizlice: Gençken seven yaşlandıkça dizini döven ben. Hava soğuktu kıpırdamıyordu yaprak yağmur da yoktu bulut Ayı beklerken: gözle görülen sema düşle gerilen ben. Hayat hiçti yıllarca yaşanmış bir geçmişti dün...

Çoktan geçti o bahar.. Artık gözlerimde çiçekler açmıyor.. Açılmayan bir telefonda kaldı nefesim. Selam olsun delik deşik ruhumun zırhına.. Zehir düştü gözyaşıma,kelamıma Ölüm de varmış...

Can veren öldürmez bakan güldürmez Dünyam içimdedir kimseler bilmez Acılar bedenden bir yere gitmez Yüküm içimdedir kimseler bilmez Dört ayaklı oldum taşımak suçum Üstelik sırtıma...