ACABA NEREDEYİM

Bir başıma çaresiz sokağın ortasında
Yürüyorum mechule yürüyorum rotasız
Karanlığa saplanan nirvana noktasında
Ellerimle kendime zındanı örüyorum
**
Acılar birikiyor damla damla içimde
Her sokağın başını kesmiş devler cüceler
Canımdan can alıyor hemde deli biçimde
Sanki beni bekliyor ben düş’mü görüyorum ?
**
Simsiyah hep geceler yıldız ve ay kapanık
Etrafı aydınlatır çakan şimşek yıldırım
Herkes derin uykuda birtek benim uyanık
Şaşkınım bilmiyorum acaba ben nerdeyim ?
**
Ben divane bir Mecnun bir çilekeş çocuğum
Soğuktan donuyorum sırtımda yok kocuğum
Çabuk bitsin bu gece bu karanlık sokaklar
Sonumun karanlığa saplandığı yerdeyim
**
Beni ben’den habersiz hayatımı çalmışlar
Aramaktayım her gün içimde ve dışımda
Ben’de tezât’lar neden doğuştan iç içedir ?
Kazanırken kaybeden usta bir kumarbâzım
**
Bütün hayâllerimi gecelerde büyüttüm
Kendimden çok uzağım yalnız ölüme yakın
Bir ömrü bu bedeni gözyaşımla çürüttüm
Beni şiirlerimle köy meydanına gömün
**
Dur@k YİĞİT
Gönüllerin Ş@iri
KOCAELİ