AĞIT

Ben yazayım seni, âlem okusun.
Sevdamın katili, sezeler seni.
Aşk’a ihanetin, kalem dokusun,
Sevda defterinden, çizeler seni.

Yalan dolan ile kurarsan düzen
Fırsatını kollar, peşinde gezen.
Hep sen’mi olacan garibi üzen
Üç’el tesbih gibi dizeler seni.

Alem’de masaya meze olursun
Batağa saplanır orda kalırsın
Cümle âlem der ki, bırak delirsin,
Yâd eller yamandır, tez eler seni

Anan baban bakmaz olsun yüzüne
İnanmasın çoluk çocuk sözüne
Namertliği hoş gösterir gözüne
Torba yapıp ağzın büzeler seni.

Bozulur hileyle kurulan düzen
Elbet kurdu görür dağlarda gezen
Birgün çıkar gelir seni de üzen
Yine de istemem, bozalar seni.

Ben Aşk’ı mukaddes, kutsal bilirim,
Aşk bir Cehennem’se, Har’da kalırım,
Yeşerip yanarak, sonsuz ölürüm,
Mahşer’de alnıma, yazlar seni

Sevda sofrasında, yavan banarsın
Her yüze güleni dost mu sanarsın ?
Durak diye diye, adım anarsın,
Ölürsem gelemem, üzeler seni.

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ