”-Aklım…ve GÖNLÜM…! ”

aklım,
beni ben eden
sevginin eseriydi…
kimi eser,
uzaktan bakınca…
kimi de
yaklaşınca
anlama ererdi..

gönlüm,
beni ben eden
aklımın eseriydi….
kimi eser,
yazıldıkça…
kimi de
okundukça
anlama ererdi…

işte…
hayat;
akıl ve gönlün birleştiği
böyle bir şeydi…

Fikret Turhan-Yalova,
01.01.2014