Alışmak

Zaman geçtikçe biraz daha bağlanıyorum sana
Bende şaşırdım bu alışkanlığıma…..
Ellerin ellerimden çekilirse,güçsüzleşirim
Yanındayken gidiyor tüm umutsuzluklar
Açıyor mutluluğa kapılarını
Damarımda kan gibi yayılıyorsun bedenime
Başım dönüyor aşkının sarhoşluğundan
Hayata elveda derken,merhabaya başladın seninle
Alışamazken kendimce kendime
Müftelan oldum sayende
Özlemim artıyor daha da yoğunlaşıyorum
Yokluğunda üşüyor ciğerim içim ağlıyor
Garip korku sardı güçsüz bedenimi
Alışmak sevmekten zor derler ya
Ben her ikisinide yaşıyorum