Alıştım gitti

Ardından şarkıyla şiirle meyi
Cananım tatmaya alıştım gitti
Aramızda olup biten her şeyi
Cananım tatmaya alıştım gitti

Uykumda düşlerin ile adını
Mazi anıların senin yadını
Uğrunda ruhumda zehir tadını
Cananım tatmaya alıştım gitti

Seni bedenimde hasretlerle can
Onulmaz yaralar damarımda kan
Kalbimi virane ateş sarmış han
Cananım tatmaya alıştım gitti

Pencere başında şafak söküşü
Mektuplar resimler ele çöküşü
Ecel teri gözden yaşlar döküşü
Cananım tatmaya alıştım gitti

Sedat hünkar
(Karamecnun)