Arkadaş

İnsanoğlu beşermiş gün gelir de şaşarmış
Şaştın işte kimseye kızamazsın arkadaş
Sabır denilen çile damla damla taşarmış
Her şey kördüğüm olmuş çözemezsin arkadaş

Ateşe su dökmüşsün karıştın dumanlara
Gönül sesine uydun düştün heyecanlara
Öyle mahcup oldun ki can bildiğin canlara
Başın eğik ortada gezemezsin arkadaş

O anki hayatının aniden durduğu an
O anda damarlarda donuverir bütün kan
O anda biçaresin yüreğin feryat figan
Gönül dilin lal olmuş yazamazsın arkadaş

Cananın hasretinden çöle dönünce bağır
Duymuyor canan seni yürek sesinle bağır
Aşık olanda göz kör, kulak doğuştan sağır
Olacağı önceden sezemezsin arkadaş

Coşari der kendine yüz binlerce soru sor
Kendince her soruya bin çeşit senaryo kur
Pişmanlık kırık kalbi düzeltmiyor bunu gör
Mutluluğun resmini çizemezsin arkadaş

İbrahim Coşar