Artık Gel

Hep yokluğunu yazmak
Hep seni sensizliğine anlatmak
Gelmeyen gölgeni seyretmek
Duyulmayan sesini dinlemek
Her köşede bir defa çöküp
Belki buradan geçer diye
Seni beklemek…
Ne kadar zor bir bilsen
Yokluğunda
Bir gölgeye sevdâlanmak
Bir gölgeye türküler yakmak
Ne kadar zor bir bilsen
Ne kadar zor yokluğunu anlatmak…
Ne şiirler yeter
Ne yanık kaval sesleri
Ne gözyaşları geceler boyu
Ne gündüzün bekleyişleri
Ne kadar zor bir bilsen
Ne kadar zor bu gönlün her gün
Tanrı’dan seni dileyişleri…
Nerde bir çift el görse
Birbirini tutmuş
Nerde iki çift göz görse
Birbirine vurulmuş
Nerde sevdaya dair söz duysa
Kavuşulmuş
Her güzel söz ızdırap olur
Yaş olur günlerce gönlüme akar
Izdırap olup yüklenir ruhuma
En yüce dağlar kadar…
Gelsen artık
Bekletmesen artık
Yokluğunda seni bu kadar seven
Şu sensizi
Sevsen artık.
Ve geldin
O sensin
Duydun sesimi ordasın
Duydum sesini varsın
Tam beklediğim kadar
Tam sevdam kadarsın
Nazar boncuğum…