Aşk

Aşk;
Karanlığın ortasında bir düş,
Ansızın kayan bir yıldız,
Rüzgarın elinde savrulan bir yürek,
Gökyüzünde kanat çırpan bir kuş gibi.

Aşk;
Fırtınadan önceki o sessizlik,
Gün batımındaki kızıl güneş,
Yağmur öncesi bir çiğ tanesi,
Bir durulup, bir coşan ırmak,
Dalga dalga kıyıya vuran deniz gibi.

Aşk;
Kucak kucağa dans eden karlar,
Yalancı bahara kanıp açan, badem çiçeği,
Ansızın düşen bir damla gözyaşı,
Elinden misketi alınmış,
Bir ağlayıp, bir gülen çocuk gibi.

Aşk;
Yaprak yaprak açan bir çiçek,
Adına fallar tutulan bir papatya,
Ellerine batan gülün dikeni,
Derin kesiklerle kapanmaz bir yara gibi.

Aşk;
Uykusuz geçen bir gece,
Durmadan söylenen bir şarkı,
Mum ışığında yanan bir adak,
Umudun koynunda bir çocuk gibi.

Aşk;
Kendini unutup, onun için yaşamak,
Gözlerinin içinde kaybolmak,
Anıları düşlerken ağlamak,
Ölüme aldırmadan onunla olmak gibi.

Aşk;
Çoğu zaman bakmayı unuttuğun,
Sevgiyi esirgeyip, ilgisiz kaldığın,
Bir süre sonra sararıp solan,
Narin bir çiçek gibi…

Benim yüreğimin maviliğini paylaştığım gökyüzüm,
Söylesene sen aşk mısın? ..

Derken Aşk oluyorsun yüreğimde birden,
Sesleniyor yüreğim yüreğine;

Aşk yaşamak içindir aslında,
Aşk yaşam biçimidir,
Hayat fırtınasında.
Aşk seni seviyorum diye,
Haykırmasını bilmektir aslında…

Aşk geldiğinde göz bebeklerine,
Aşk öyle bir ateş ki,
Önce kıvılcım olur,
Düşer yüreğine,
Sonra yağmur olur,
Yağar gözlerine…

Parmak uçlarına inerse,
Yüreğimin titremeleri,
Sen de dokundukça titrersin,
Bütün hücrelerin,
Alev alev yanar,
Beynin sınırsızlıkla,
Bedenindeki her santimetre kareleri,
Aşk aşk diye ateş sarar…

Avuçlarını ter basar,
Yanarsın için için,
Yangın yerine dönersin…
Yürek yangının olur aşk…

Sonra ümit tohumların,
Filizlenir gönül toprağında…
Kokusunu çekersin içine,
Buram buram aşk kokar…

Buyrun benim aşk,
Hoş geldin der,
Açarsın yarım kalmışlara rağmen,
Nadastaki kalp çiçeklerini,

İşte o zaman aşk,
Rüzgarım olur ellerinde,
Meltemim olur nefesimde,
Savurur alır getirir seni bana,
Teninde aşk olur,
Senle ben gibi…
Biz gibi…