Aşk Gibi

Gecenin gündüzle buluştuğu ıssız bir zamandayım

Karanlığın yorgun sessizliğinden kalanlar can verirken satırlarıma

Yine başrolde sen varsın yüreğimin çığlığında

Biz sonu olmayan bir aşk masalıydık

Sonumuz mutlu veya mutsuz bitmemişti

Yarım kalan bir aşkın hikâyesiydik

Bana dair ne varsa her şey sende anlamlıydı

Sen ise bana en çok yakışan kelimemdin

Beni en iyi tanıyan sendin

Her zaman seni seveceğimi bilen yine sendin

Bırakıp gidende sendin

İstediğin gibi bir adam olamadım

Ben bir türlü kahramanın olamadım

Ama seni sevmekten usanmadım

Sen yüreğimi öksüz bıraktın

Gözyaşlarıma yazdım sen giderken söylediğin cümleleri

““Biz hüzünlü bir şarkının notalarıyız

Bir aşk romanının en acı cümleleriyiz

Ben sendeyken sensizim

Aşkın mutsuz tarafıyız

Artık sana ait değilim..””

Kolları olmayan bir adamın hayata sarılma çabası gibi

Gözleri görmeyen bir adamın bir çift göze hasreti gibi

Dilsiz bir adamın sevdiğine “seni seviyorum” diye haykıra bileme umudu gibi

Sağır bir adamın en güzel aşk şarkılarını dinleme isteği gibi

Bir annenin yeni doğan bebeğini koklayıp sevmesi gibi

Sevginin en temiz ve en sadık hali gibi

İşte öyle sevdim seni deliler gibi

Nerden bilebilirdim kalbi olamayan birini sevmişim

Umutsuz bir zavallı gibi..