Aşk Gülü Yakar

rengi kırmızı değilmiş gülün /
daha önceleri; ta ki /
aşkın ateşi güle vurana kadar /
/ama dili yokmuş gülün/
acısından kıpkırmızı olmuş/
dikenler çıkmış vücudundan/
bunu bülbül fark etmiş,
oda çığrışıp dururmuş; /
gören bülbül sevdasından haykırır sanırmış/
oysa o güle dil olmuş.
Küçük parmağıyla gökteki
ayı gösterdiğinde aptallar
küçük parmağa bakar/
kalbi olmamışlar
durumu anlayamamışlar/
kalbi olmuşlar
anlayabilmişler ancak durumu/
aşk gülü yakarmış/
bülbül gülün yanışını ilan etmekteymiş
o günden sonra sevenler:
kendilerinin aşk;
sevdiklerinin kendilerine yandığının
işareti olsun diye
ateş rengi güller
vermişler birbirlerine/
çünkü ancak aşk gülü yakarmış.
bülbülde kim bilir
belki de gülün aşığı değil /
ancak ruhu olmalıymış? ! ?

kalbi olmuşlar derki
ne zaman bir bülbül
çığrışıp dursa bilin ki
aşk gülü yakar

Emre Aslan