Aşk Hasretleri (Bana Bir Haller Olmuş)

Çalkalanmış bir rüya savurdu dünyaya doğdum.
Ah ettim aya durdum
Güneşe kızdım.
Sonra bahar yaktım.

Tekmil verip kışa
Dört mevsime gözlerinde ağladım.

Yüreğime zincir vurdum.
Müebbet seçtim papatya yapraklarında
Ferman okunurken kaçtım aşk rüzgarına
Ve kahrettim sevgi dilenen bütün fukaralara
Irgat çalıştırdım gönlümün çorak tarlalarında
Ne gül bitti ne de gülpembe

Koşarken gazel soludum her nefeste
Şarap döktüm kırmızı delinin, evinin önüne
Ev çizdim evcilik oynadım her bebek yüzlü yağmurla
Kuş ürküttüm sabah uyanmadan
Çıngırak sesine verdim kulaklarımı

Ve ben mahzun, dokunaklı, ağlamaklı olmuşum
Güneşi kovalarken aya bakmışım
Sonra güzel sevdalım
Umutlarımı da geceye vermişim
Sel basmış
Gezdiğim yerleri

Güzel sevdalım sana sevdana yenik düşmüşüm
Hıçkırık iliklerime
Efkar yüreğime işlemiş
İnme inmiş düşüncelerime
Ozanın yazdığı şiirdeki
Esir kaçmış dağlara

Tenhalarda ceylan seyirmiş
Suya inerken aşk vurmuş gözlerine
Derin bir nefes alıp,o demde vurulmuşum ben sana

Senin gözlerinde aşk için
Uçmuşum kanatlanıp,
Yanarken için için
Gökyüzünde aşık olup,
Usulca yere inmişim

Bir buluta umut bağlamışım
Rüzgara karşı durmuş
Her yıldızı benim zannetmişim.
Doğan güneşe koşmuşum
Şafakta güneşin en parlak rengini kaybetmişim
Gökkuşağına dokunacağımı zannedip,
El açıp dua etmişim senin için
Sonra da benim güzel sevdalım kaybolmuşum
Aşkının hasretlerinde