Aşk N’eyledi…

Bir de benden dinle dostum
Ah ki aşk n’eyledi beni.

Bir meçhulden diğerine
Hesapsız yol eyledi aşk beni.

Coştum, taştım, bendimi aştım
Damlayken göl eyledi aşk beni.

Dumanım tüttü, yandım bittim derken
Ateşe gül eyledi aşk beni.

Yeri geldi buz tuttu alevlerim
Bir göze kül eyledi aşk beni.

Kendimi kaybettim kimi ben kayboldum
Sağ iken sol eyledi aşk beni.

Dünyaya meydan okudum yeri geldi
Cihana pul eyledi aşk beni.

Âmâ eyledi kimi boğazımda düğümdü
Sağıra dil eyledi aşk beni.

Binbir türlü çiçekte binbir çeşit renk
Arıda bal eyledi aşk beni.

Gözüm açıldı açılacak… yolun sonu
Mantığa zûl’ eyledi aşk beni.

Kendi kendimce aştım derken meçhulü, heyhât!
Yine meçhul eyledi aşk beni…