Aşk Olsun.

Bir sivri sinek bile ısırdığı yerde iz bırakır.
Aşk olsun bana ki:
Bir sivri sinek kadar olamayıp:
Senin kalbinde iz bırakanlardan değil.
Unutulanlardan olmuşum!

Zamanın eskittiği çehrelerde yaşar gerçek sevgi!
Sevgi gerçekten yaşar çehrelerde,eskittiği zamanın!

-Kalk gidelim yar… Der şair.
-Nereye? Der sevdiceği.
-Çöle! Der şair.
-Çöle mi? Der İlayda.Mahsun ve mahçup.
-Evet çöle! Der şair,kesin bir dille kaşlar çatık.
-Ama aşkım.Der İlayda.
-Çölde ağaç yok ki,gölgesi olsun.
-Ot yok ki,hayvan olsun.
-Su yok ki,yaşam olsun.
-Aş yok ki,aşk olsun! Der.

Hiddetlenmiştir şair.
Çölde kum fırtınasına yakalanmışcasına gözlerini kapatır.
Belkide gözyaşlarını içine akıtıp:
Yanan yüreğini söndürmek istemektedir.
Gözlerini açtığında İlayda’sıyla göz göze gelir.
Ve der ki:

-Sen varsın ya İlayda’m,daha ne olsun?
-Bırakalımda saydıklarının hepsi.
-Aşk kadehimize doluşan serap olsun!
Çöle yüz üstü düşmüş mecnun edasıyla bağırır.
-Hani ya sevmiştin sen beni?
-Hani aşıktın bana?
-Ben varım ya İlayda daha ne olsun? Der.

Ağlamaktadır artık hündür hüngür.
Haksızda değildir hani.
Yaşanılan yer neresi olursa olsun.
Yanında sevdiceğin olsun kafi değil midir?

Aşk olsun sana İlayda…
Aşk olsun………

Rifat Çamoğlu