Aşk Suskundu O Zamanlar

kırbaçlanamış yılların öfkesi koynunda saklarken düşlerimizi
yitik zamanalrın kayıp şehrinde silahlarını kuşanmıştı ayrılık
Gül/üm/se bizim şarkımızı çalıyor yorgun radyo
İlk öpüş gibi uçuklamıştı aşk tebessümün titrekliğinde
Oysa veda etmeden gitmiştin
Denizi alıp gözlerine sürmüştün mavi mavi
İmgelerle süslediğim her an’ı sana armağan ediyordum
Gözyaşlarımda dökmüştüm bütün öfkelerimi terkdişlerin
Sen diye başlayan her cümleme bir virgül koyuyordum
Ben’lerime hüzün ekleyerek her defasında sana dönüyordum
Her sabah şafağın alnından öpüyordum sen diye
Öperek uyandırıyordu her sabah anılar
Yorgun kalbime yenik düşüyordu sensiz geceler
Kırgınlıkların beter vuruşları acıtıyordu canımı
Yaramaz bir çocuktuk bir zamanlar
AŞK’ı ilk o zaman tanıdık

Dilek Hokkaömeroğlu