Aşkda da Yalnızız Aslında…

Böyle şeyler yapar mıyım ki; bir daha! ASLA!
Şiirler yazar mıyım sanırsın bir başkasına,
Yazdım da ne oldu ki sonunda,
Kaldım kendi hüzünlerimle başbaşa…

Bir arkadaş şöyle demişti bir ara,
Doğarken de ölürken de yalnızız bir baksana,
Şöyle bir baktığımızda yaşarken de yalnızız aslında,
Şöyle bir bakarsak yalnızız aşkta da…

Karşındaki sevmiyorsa senin sevdiğin gibi,
Senin bölündüğü gibi bölünmüyorsa geceleri,
Yanmıyorsa seninki gibi yüreği,
Senin kadar sevecek de o zaman yanacak ta ki…

Yoksa maşukun bile umursamıyor ne hissettiğini,
Ona ne yüreğin olmuşsa yangın yeri,
Ama hissederse derinden bu sevgiyi,
O zaman dönüyor etrafında pervane misali,
Aksi takdirde aşk bile yalnızlığı daha derinden hissetmek gibi…