Aşk’tık sevgilim

Yorgunum artık var-yokluğundan.
Hiç bir kapının ardında,
hiç bir yolun sonunda yokken,
amaçsız, nefessiz koşuyorum sen olmayan sana.

Yitirmişken seni,
sen senliğini kaybetmişken,
artık sevilesi bile değilken
yoruldum hayalimdeki çocuğu sevmekten.

Ve sen
artık o kapı önü oyunlarında sevdiğim çocuk,
sevgisinin arkasında dimdik ayakta duran kadın
değilsin sevgilim.
Kirlenebileceği kadar kirlendi üstümüz b’aşkımız

Şimdi
Aşk’tık demek bile
ihanet olur
Aşk’a..

Hakan Dağlı