Ateş-i Aşk

Bir nefes al dur
Bu yol aşk yolu
Yürüdüğün yol uzun bir yoldur.

Leyla kara, kuru, sıska bir kız
Ona senin gözünle bakan
Mecnun Ummana yürüdü gitti

San ma ki yasak elma yenildi bitti
Âdem le Havva
Cehennemden cennete yürüdü gitti

Bir nefes al dur
Bu yol aşk yolu
Yürüdüğün yol uzun bir yoldur.

Kerem yandı kül oldu
Aslı na rücu etti

Ey Âşık
Şimdi bak
Kerem gözüyle Aslı ya bak
Âdem gibi kendini
Ateş-i Havva ya yak

Uzun bir yoldur ucu Memden Zine
Uzundur ucu Ferhattan Şirine

Şüphe etme kalk kıyama dur
Hüseyin gibi Kerbelada yan
Yol uzundur
Suyun başında susuzluğa dayan

Fırat al kanlara boyandı
Su da yandı
Yaranı sev yarandan korkma
Bu yara Hüseyin yarası
Korkma kanayan yarandan
Bir parça taşırsın içinde
Ateş-i aşkı yaratandan

Bir nefes al dur
Bu yol aşk yolu
Yürüdüğün uzun bir yoldur

Biri Âdem, biri Havva
Mirastır sana babandan anandan.
Küller fışkırır. Üstünden
Yeni filizler doğar
Kerem gibi yanandan.

Hem ateştir aslolan, hem pervane olandır.
Keremdir aslolan,
Rücu ettikten sonra küllerinden doğandır.
Vazgeçme içindeki ateşi uyandır.

Zin yanında, Aslı yanında, Leyla yanında, Şirin yanında
Havva ana da yanında
Mem yanında, Kerem yanında, Mecnun yanında, Ferhat yanında
Âdem baba da yanında
Kerbelada Hüseyin o da yanında

Bir nefes al; dur; sonra yürü.
Yürüdüğün uzun bir yoldur.

Yürü Aşık, yürü aşka yürü
Aşka yürüyen hakka yürüyendir.

Yan Âşık yan
Kerem yandı sen de yan

Doğaner Erorhan