Ateşlere Atma Beni

Sevgim cam donatı bilezik,
Ellerinde okşarken kırma, beni…

Sesini uçurum kıyılarında ,
Tane , tane toplamıştım
Acılara tutma beni…

Sümer toprakları kadar uçsuz bucaksız,
Kibele kadar doğurgan,
Maykoski kadar dingin,
Nazım kadar evrensel olabilirsin.
Çıkmaz yokuşlara koşma beni…

Marifet yaşamak diyor Bedri Rahmi ustam,
Ben diyorum ;
Kertenkele inadı ve aşkıyla sarılarak sarmaşığa,
İdamlık bir düşün mahkumunun,
Her geçen güne inat,
Elinde kalın kalın felsefe kitaplarıyla,
Ölümle alay eden bakışıyla yaşamak…

Dinamitlenmiş taş ocağı yüreğim…
Yırtılmış dünya atlası,
Afrika ve Asya’sı parçalanan …
Kainatı yutsam yetinmem,
Ateşlerin ortasına atma beni…