Aydınlıkta daha güzeldi

Aydınlıkta daha güzeldi, her şeyin şekli,
karanlık, hep işi bozmuştur görmeyenler için.
Fark edemediler ,o sadece karanlıkta parladı,
Aydınlıkta görünmeyen bir kişi gibi,

Sorgusuz sualsiz yalnızlığa mahkum,lakin ebedi değildi,
Görmeyeli yıllar olacak , tüm samimiyetleri,
Topluluk muydu onu görünmezliğe iten ,yoksa dünya mı?
Aydınlıkta görünmeyen , bir kişi gibi,

Kurardı yumuşaktan hayallerini,karanlıkta,
Söylemezdi aydınlığa , o da dinlemezdi.
Ama o her şeye rağmen, geceyi süslerdi,
Tıpkı, aydınlıkta görünmeyen bir kişi gibi.