Ayrılık

Ta doğuştan başlar bu soysuz illet
Beşiki çocuğa özleten gurbet
Bir adı özlemdir diyeri hasret
Göze hüzün veren yaştır ayrılık

Geçen gönül bilir o hazin yolu
Çile, efkar,keder, elemle dolu
Beden ile ruhu ayıran uyku
Bazen kabus bazen düştür ayrılık

Onda saklı o büyülü anahtar
İmkanları, gücü, çareyi saklar
Sararır umutlar zamansız solar
Güle hazan vurmuş kıştır ayrılık

Çekende acı bir anı bırakır
O sayfa silinmez mahşere kalır
Hayat gece olur dünya daralır
Hiç bitmeyen bir savaştır ayrılık

Konu oysa mesafeler farketmez
Zaman ilerlemez gün durur geçmez
Felakete, suya, sele benzemez
Felek engelinde taştır ayrılık

Yavuz’a sorsanız tek tek anlatır
Bu gizli yaradan bende’de vardır
Ölümden daha zor daha acıdır
Emsali yok bunun baştır ayrılık

Yavuz Aydın