Ayrılık Deyince Aşk Artık Kanıksanır

ayrılık deyince içi titrer sevenin
kana döner koyulaşır karanlığı gecenin
donakalır bir anı gözlerinde yılan ölülerinin
her karanlık kuytuda girdap girdap aşk aranır
ayrılık deyince aşk artık kanıksanır

tutkular sandığı göğe ağır gelince
sevda bulutları kararıp dökülür yere
saklanır yerçekimli ağaç köklerine
gözpınarlarına biriken yağmurlar tıkanır
ayrılık deyince aşk artık kanıksanır

başaşşağı yaşanan bir yazgıdır aşk
artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
cansız bir beden göğe doğru sallanarak
basılan körkaranlık soğuk mermere yıldızlar saplanır
ayrılık deyince aşk artık kanıksanır

bir ömre sığmayacak yalnızlıktır ayrılık
bir ana sığacak kadar tez yaşanır
akasya gölgeli baharlarsa aşıklık
bulut rengi bir serçe göçüne başlanır
ayrılık deyince aşk artık kanıksanır